[Ucz1] Stuart White - Wersja do druku

Narodziny
To był piękny wiosenny dzień. Dokładniej końcówka marca. Nic nie zapowiadało tego, że coś się wkrótce wydarzy, a jednak... Rodzina White'ów właśnie wróciła z urlopu w Paryżu. Zaczęli się rozpakowywać i przebierać w normalne ubrania. Zrobili, tak jak pomyśleli, jednak nagle coś się zaczęło dziać. Przyszła matka zaczęła skarżyć się na bóle skurczowe w okolicach podbrzusza. Wtem stało się coś, co wstrząsnęło przyszłym tatą. Kobieta upadła na ziemię i zemdlała. Spanikowany mężczyzna nie wiedział co robić. Więc postanowił zabrać swoją żonę do "St. Mung's Hospital", który ulokowany był nieopodal ich domu. Gdy weszli do izby przyjęć, jeden z uzdrowicieli, który akurat przechodził do recepcji z jakimiś ważnymi dokumentami o danych pacjentów, czy też zgodach na przeprowadzenie zabiegów zauważył nieprzytomną kobietę, co przyciągnęło zarówno jego wzrok, jak i innych pracowników i pacjentów. Zabrał ciężarną na salę, w której odbierali porody. Zamknęli za sobą drzwi i nic nie było widać. Lecz udało im się ją obudzić, ponieważ słychać było jęki i odgłosy parcia. To był bardzo stresujący dla rodziny dzień. Kilka dni później cała czwórka, bo jak się okazało, urodziły się bliźniaki wróciła szczęśliwie do domu. Czekał tam na brzdąców przygotowany pokój.

Dzieciństwo
Gdy Stuart wyrósł już z pieluch zaczął aktywnie bawić się na dworze, a także bawić się mniejszymi zabawkami, których zwykle nie dawało się dzieciom z powodu ryzyka zadławienia mini elementami. Podczas swojego dorastania często okazywał swoją inteligencję, nie lubił zbytnio dokuczać innym, ponieważ z reguły zanim chciał coś powiedzieć, przedwcześnie brały go wyrzuty sumienia. Kilka lat później, gdy Stuart jedną noga wkraczał już w okres dojrzewania, zaczął interesować się nauką, książkami i tego typu rzeczami. Uwielbiał zgłębiać wiedzę na temat wróżbiarstwa, transmutacji, a czasami poczytywał także książki zielarskie. Pewnego dnia, jego kuzyn, gdy przyszedł z wizytą do niego podarł jego zeszyt z notatkami, które robił po przerobionych tematach z podręczników. Wtem Stuart się niesamowicie wściekł, dosłownie poczerwieniał ze złości. Nagle z półki spadła szklanka figurka jednego z graczy quiditcha reprezentacji Anglii. Tym razem nerwy zastąpiło przerażenie. Kilka miesięcy później, po ukończeniu 11. roku życia do bliźniaków przyleciała sowa o biało-szarym upierzeniu. Zostawiła ona bowiem na ich biurkach dwie koperty, jedna zaadresowana do Stuarta, a druga do jego brata. Chłopiec ucieszył się, bo pomyślał sobie, że to może jego babcia przysłała jakąś pocztówkę z Ameryki, gdzie przebywała na wakacjach. Przeżył dość duże zdziwienie. Była to koperta z zapakowanym oczywiście w środku liście. Na niej widniały elegancko wypisane jego dane szmaragdowym tuszem. Otworzył korespondencję i zaczął czytać po cichu jego treść. Wywnioskował po chwili, że został zaproszony do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie! Ucieszył się tak bardzo, że niechcący zepchnął ze swojego biurka przybornik z idealnie natemperowanymi ołówkami i kredkami. Nie zwrócił na to uwagi i brykał dalej ze szczęścia.
Niedługo potem wraz ze swoimi rodzicami, całą rodzinką wybrali się do Dziurawego Kotła. Był to stary, niezbyt przyjemny dla oka pub, w którym przesiadywali zazwyczaj czarodzieje w podeszłym wieku, rozmawiający o przecenach w pobliskich sklepach lub nowych ustawach, które to im nie przypadają do gustu i chcieliby je zmienić. Przeszli na zaplecze, znajdujące się po drugiej stronie budynku. Głowa rodziny- zatroskany ojciec wyjął z kieszeni spodni różdżkę, po czym postukał nią w ceglaną ścianę. Po chwili swego rodzaju zasłona rozsunęła się, a ich wzrokowi ukazała się długa, przepełniona ludźmi i sklepami ulica. Weszli na nią, a dzieci podążały za rodzicami. Przechadzali się oni po praktycznie wszystkich sklepach znajdującej się na Ulicy Pokątnej i zakupili najpotrzebniejsze przybory, podręczniki, a także różdżkę, która była niezbędna. Niedługo potem, dokładnie jakieś 2 tygodnie po zakupach nadszedł czas na wyjazd do szkoły. Mama i tata odprowadzili swoje dzieci na dworzec King's Cross. Weszli tam, a wysoko nad nimi znajdował się szklany sufit, przez który przebijały się promienie słoneczne, rażące w oczy. Poszli dalej i wraz z wózkami, na których ulokowane były walizki i inne tego typu przedmioty wbiegli wprost w ścianę, po czym przenieśli się na peron 9 i 3/4. Ucałowali swoje dzieciaczki, pomachali im i zaczekali aż pociąg odjedzie.

Hogwart (1 OOC)

W końcu pociąg nadjechał na stację w Hogsmeade. Była to niepozorna wioska, ulokowana nieopodal zamku. Wkrótce potem gajowy (jeden z pracowników szkoły) zaprowadził wszystkich pierwszorocznych do bramy wejściowej. Wykonano tam kontrolę wnoszonych przedmiotów, aby zapobiec jakimkolwiek rozróbom z użyciem broni czy innych niebezpiecznych rzeczy. Weszli po marmurowych schodach i pojawili się na dziedzińcu głównym. Był to średniej wielkości plac, na którego brzegach stały drewniane ławeczki. Szli jednak dalej, aż dotarli do wysokich, dębowych drzwi. Powitali ich WiceDyrektorowie szkoły. Po chwili weszli do ogromnej, ozdobionej czterema kolorami (czerwonym, niebieskim, zielonym i żółtym) sali. Następnie każdy po kolei siadał na taborecie i został przydzielany do jednego z czterech domów. Każdy dom według Stuarta był super, oprócz Hufflepuffu. Nauczył się tego od swoich kolegów, którzy nazywają puchonów "ziemniakami". Chociaż nie jest on przeciwnikiem domu Helgi, to uważa, że jest on nieco gorszy od innych. Sam przydzielony został do RAVENCLAWU, domu który przez wielu uważany jest za najlepszy w Hogwarcie (najczęściej przez jego domowników). Następnego dnia odbyły się pierwsze w semestrze zajęcia z transmutacji i eliksirów, na które chłopak chętnie przyszedł. Cała reszta roku szkolnego minęła dość spokojnie. Stuart starał się być jak najlepszym uczniem. Zdobył całkiem niezłe oceny z eliksirów, a w przyszłości planuje karierę nauczycielską, poprzedzając je kursami, praktykami i ukończeniem studiów. Podczas roku szkolnego poznał kilka osób, z którymi się zaprzyjaźnił. Przez cały rok szkolny Stuart bardzo polubił zajęcia z eliksirów z profesorem Procterem. Uważał on go za osobę stanowczą i umiejętną w prowadzeniu zajęć. Na sam koniec roku szkolnego, jak to w szkole- egzaminy! Stuart trochę przeżywał te wydarzenie, ale z biegiem czasu uspokoił się, przecież to nie koniec świata. Okazało się, że zdał z nie najgorszymi stopniami, jak na jego możliwości.

Hogwart (2 OOC)

[Coming soon...]