Nyks | Dorosła - Wersja do druku

Już przed laty odsunięta w zapomnienie, będąca jedynie zwykłą wpadką przy pracy - efektem nierządu, jakiego dopuszczała się jej matka. Tamtej nocy zasmakowania egzotycznej piękności zapragnął sobie czarodziej niezwykle brutalny, lecz znacząco różniący się od tych, którzy mieli w zwyczaju przybywać do tak obskurnego miejsca. Zapach jego wody kolońskiej pozwalał choć na krótką chwilę uwolnić się od smrodu wydobywającego się z ulic Nokturnu, a elegancka szata, najpewniej szyta na miarę, odwracała jej spojrzenie od szczurów przebiegających przez rynsztok znajdujący się tuż obok. Nie wiedziała jeszcze, że zapomniała zażyć specjalnego eliksiru, a konsekwencje swych działań miała poznać niecały miesiąc później, kiedy nieoczekiwanie zwymiotowała na jednego z klientów.

To wszystko zapoczątkowało życie niechcianej Nyks, która wraz z matką mieszkała w jednym z pokojów hotelowych, na piętrze Białego Wiwerna, cieszącego się niezbyt dobrą sławą, nawet wśród mieszkańców tej parszywej ulicy. Bliższy kontakt z szemranymi typami nauczył ją samodzielności, co szybko mogło jej się przydać, z racji na relacje z matką, z którą nie rozmawiała prawie w ogóle. Między czarownicami nie było żadnej nici emocjonalnej, nikt nie mógłby zauważyć tej niewidzialnej pępowiny, łączącej je największym typem miłości - miłości matki do córki, której za młodu i w życiu dorosłym nie miała okazji poznać. Jako jedenastolatka rozpoczęła naukę w Hogwarcie, a okres ten określa jako najlepszy w swym życiu, bowiem mogła uwolnić się od kobiety, której sama nie mogłaby nazwać rodzicem. Tam została przydzielona do domu Salazara Slytherina i prędko odnalazła się w towarzystwie przedstawicieli wpływowych rodów. Choć sama nie była czarownicą czystej krwi, okazała się jedną z najwierniejszych powierniczek ślizgońskich sekretów. Służyła radą, kryła każde najmniejsze przewinienia swoich przyjaciół, a wszystko to ułatwiał jej fakt posiadania odznaki prefekta. Na swojej pozycji sprawdzała się bardzo dobrze. Również uczennicą była przykładną, czym przygłaskała sobie większość profesorów. Wszystko uległo zmianie w ostatniej klasie, a sytuacja, której była świadkiem, raz na zawsze miała zmienić jej życie. Podczas jednej ze swych wart w szkolnych lochach, na jednym z korytarzy dostrzegła swojego przyjaciela, Alstona Burke. Nie był on jednak sam, a z młodszym od siebie puchonem, który leżał przed nim na ziemi. Starszy z uczniów używał nieznanego dla niej wcześniej rodzaju magii - czarnej magii, o której, mimo mieszkania na jednej z niebezpieczniejszych czarodziejskich ulic, słyszała jedynie z opowieści, którymi straszyła ją matka. Mogła coś zrobić, ale ona tylko stała i przyglądała się temu, jak piętnastolatek zwija się z bólu i błaga o pomoc. Fascynacja, jaką ją ogarnęła, sprawiła, że dziewczyna zastygła w miejscu, obserwując całą sytuację z dziwnym błyskiem w oku. Wtedy też zrozumiała, że prawdziwą potęgę można osiągnąć poprzez moc wydobywającą się z różdżki.

Dwójka uczniów została zmuszona do opuszczenia murów zamku, a młoda kobieta nie wiedząc gdzie ma się udać, ruszyła do Londynu, gdzie zamierzała odszukać ojca. Doskonale wiedziała, że jej matka zna całą prawdę, dlatego to ona była pierwszą osobą, którą Nyks siłą zmusiła do wyjawienia całej historii. To był ostatni raz, kiedy kobiety się widziały, bowiem starsza czarownica prędko opuściła miasto, zaraz po tym, jak zdradziła córce swój sekret, który miał jeszcze bardziej odmienić życie młodej czarownicy. Nyks spakowała swoje rzeczy i opuściła ulice Śmiertelnego Nokturnu, nie chciała tam mieszkać, bo kojarzył się jej z wszystkim, co dla niej było najgorsze - matką, niespełnionymi ambicjami i brudną gliną, z której została ulepiona.