Archiwum Hapel.pl
Theo Lucas Hornette [ Do weryfikacji ] - Wersja do druku

+- Archiwum Hapel.pl (https://archiwum.hapel.pl)
+-- Dział: Karty Postaci (https://archiwum.hapel.pl/forum-326.html)
+--- Dział: Uczniowie (https://archiwum.hapel.pl/forum-327.html)
+---- Dział: Klasa 1 (https://archiwum.hapel.pl/forum-329.html)
+---- Wątek: Theo Lucas Hornette [ Do weryfikacji ] (/thread-21525.html)



Theo Lucas Hornette [ Do weryfikacji ] - Demon - 15.06.2020

[Obrazek: AUB9lA2.png]

[Obrazek: nFSS2f57_400x400.jpg]
⇁ 9 lat ↽
Jest Mugolakiem
Urodził się 14 VII
W Szpitalu Świętego Munga
Wymarzony dom w Hogwarcie ~ Hufflepuff


[Obrazek: qVxrJaC.png]
Theo jest średniego wzrostu, mimo że jego koścista, chuda postura czasem przeraża jest na granicy prawidłowej wagi. Do znaków szczególnych chłopaka należy trupio blada cera i śnieżnobiałe gęste włosy, które zwykle są niedbale zaczesane do dołu. Jego ubiór jest skromny, ale zawsze pozostaje w czarnych barwach, czy to piżama, czy strój galowy wiecznie będzie czarny. Najważniejszym pytaniem które pozostaje jednak bez odpowiedzi jest to, co w takim razie założy na czyiś pogrzeb.




[Obrazek: bDNGy9l.png]
Theo cechuje się wręcz zadziwiającym dystansem i niechęcią, a nawet wstrętem w stosunku do ludzi, zwłaszcza tych, których nie spotyka na codzień a są jedynie gośćmi, czy zwykłymi ludźmi spotykanymi na ulicach. Jest samotnikiem. Chłopczyk jest w stanie dogadać się i wyjść z inicjatywą jedynie, gdy jest w towarzystwie osób, które dobrze zna i im ufa. Natomiast jego zaufanie jest bardzo trudno zdobyć. Chłopak jest niewiarygodnie cichy, ale nie można tego nazwać nieśmiałością, Jest bardzo podejrzliwy. Zainteresowania dzieciaka są niewątpliwie nietypowe, gdyż rzadko kiedy poznaje się osóbkę, która za najciekawsze tematy uznaje śmierć i przepada za słuchaniem o problemach innych, trudno jednogłośnie stwierdzić czy chłopak robi to, by się dowartościować, czy ze zwykłej złośliwości i pragnienia przygnębienia osoby, której się nie poszczęściło. Małolat mimo wszystko nie jest zupełnie zły, może odrobinkę wredny. Jest także dobrym słuchaczem zważając na to że sam nigdy nie wtrąca się w zdania czy nie przerywa swojemu rozmówcy. Wydaje się dużym szczęściarzem, bardzo często udaje mu się wyjść bez większego szwanku z większości zgrzytów, a przynajmniej ujść z życiem. Theo nie wygląda na człowieka, który jest szczęśliwy, biorąc pod uwagę to co przeżył jest to zrozumiałe, chłopczyk prawie zawsze pozostaje w melancholijnym nastroju, jednak gdy nie jest smutny, najprawdopodobniej wpada w złość. Oprócz tego młody jest obdarzony ciętym językiem i listą długich i zarazem cudownych w swej wymyślności wyzwisk, którymi często obrzuca osoby, których nie darzy sympatią. Przepraszanie, nie idzie mu już tak łatwo. Większość jego zainteresowań dobrze łączy się z tym na jakiego wygląda, zamiłowanie do ciszy, bądź groźnych stworzeń nie jest czymś co mogłoby zadziwić osóbki z którymi podzielił się takową informacją. Jak to często bywa, nie każdy lubi dzielić się tym, co najdroższe, Theo uwielbia sztukę, sam nawet wiele razy zabierał się za tworzenie własnych dzieł i to podejmował próbę nie tylko w malarstwie czy rzeźbieniu, ale w wielu różnych, dziwnych dziedzinach sztuki. Jednakowoż jego prace nigdy nie spotkały się z niczyją aprobatą, zapewne z powodu tego, że są one często ciemne a coś co jest mroczne rzadko przemawia do szerszej publiczności.


[Obrazek: 68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e617773...302e676966]

[Obrazek: vCeZNou.png]
Historia Theo zaczyna się w jednym z Londyńskich szpitali, na nieszczęście przyszłego młodego czarodzieja, już w dniu narodzin musiał mieć pod górkę. A zaczęło się wszystko dzień wcześniej, gdzie to w wypadku samochodowym ucierpiała jego matka, Clara. Zabrana została do szpitala, a przez kolejne godziny walczyła o swoje życie, o życie swojego przyszłego dziecka. Pech niestety chciał, że powikłania podczas porodu były zbyt poważne, a narodziny Theo niosły ze sobą śmiercionośne żniwa w postaci jego matki. Ojciec chłopaka, David, był zrozpaczony, przez wiele dni nie mógł się pozbierać, obwiniał się o śmierć swojej ukochanej, jednak już wtedy zaczęło w nim kiełkować przekonanie, że to wina przeklętego porodu, który finalnie odebrał życie Clarze. David wraz z dzieckiem wrócił do domu, dom ten jednak nie zdawał się już taki jak wcześniej, był o wiele bardziej depresyjny po tym jak odeszła jego małżonka, a każde miejsce przywoływało na myśl mnóstwo wspomnień. Theo żył i myślał jak mugol, zresztą nic w tym dziwnego, wszak ani jego ojciec, ani matka nie byli czarodziejami. Jego życie nie było usłane różami, chyba że samymi różanymi kolcami, dzieciak był nienawidzony przez ojca, był jego wymówką co do śmierci matki. Od najmłodszych lat obwiniany był o wszystko, a przy każdej możliwej kłótni wypominane mu było, że to z jego powodu zginęła matka. Gdy Theo chodził do mugolskiej szkoły, raczej starał się ukrywać wszelkie problemy w domu, w końcu jeszcze tego mu brakowało, żeby i rówieśnicy wyśmiewali się z niego, tak też chłopak dusił w sobie to wszystko, co czasem przekształcało się w czystą magię. Magię, której on jednak nie dostrzegał, myślał, że to normalne. Myślał, że to normalne, że kiedy siedzi w ciemnym pokoju popłakując po kolejnym laniu od ojca, nagle wszystko dookoła niego jaśnieje, albo samo unosi się ku górze. Zdawał się tego nie dostrzegać, nie chciał wyjść na nienormalnego, co tylko by dało kolejne powody dla jego ojca, by się nad nim znęcać. Najgorsze jednak miało nadejść, czy jednak było to najgorsze dla chłopaka? Miał już wtedy 8 lat, kiedy ojciec po jednym ze swoich pijackich przedstawień wyrzucił syna z domu. Theo nie widząc dalszego celu dobijania się do środka, wałęsał się po okolicy przez noc, by w końcu wrócić następnego dnia, jednak ku jego zaskoczeniu, ojca nie było. Nie było go też dnia następnego i następnego. Nie wrócił wcale, a sam chłopak nie mógł podejrzewać co z nim się stało. Po kilkunastu dniach do domu zawitało kilka osób z opieki społecznej, które zaniepokojone zgłoszeniami sąsiadów w końcu postanowiły zająć się sprawą. W ten sposób Theo trafił do sierocińca na czas nieokreślony, do czasu aż odnajdą jego ojca, albo chociaż ustalą, czy ten dalej żyje. Dzieciak sam nie wiedział czy powinien się cieszyć, czy rozpaczać. Zniknął zarówno jego ojciec, jak i oprawca, ten, który obwiniał go całe życie za śmierć matki. Ojca nie odnaleziono, a chłopak spędził w sierocińcu kolejny rok, w którym to w końcu miał się dowiedzieć o całej tej magii, która będzie nierozłączną częścią jego przyszłego życia.


( Proszę o przydział do Hogwartu )



RE: Theo Lucas Hornette [ Do weryfikacji ] - SubaRumaxx - 15.06.2020

Bardzo ładnie napisana karta, oczywiście - akceptuję! 
Po wakacjach postać trafi do... 
[Obrazek: GnXTpe2.png]
Po wejściu na serwer koniecznie zgłoś się po rangę:
/helpop Zaakceptowano moją kartę [link]