[Tlenusss]

Nick: Beelzebub
Ost: !

Mephistofeles Fester
 
Data i miejsce urodzenia: 31 Października '30 Londyn
Narodowość: Brytyjczyk z o zgrozo francuskimi korzeniami
Status krwi: Półkrwi
Stosunek do mugoli: Na równi z innymi
Stan cywilny: Żonaty
 
Charakter postaci
 
Mephisto, podobnie jak większość, jeśli nie cała jego rodzina lubuje się w klimatach bardziej mrocznych i niekoniecznie 
związanych z rzeczami normalnymi, zwykłymi dla innych rodzin. Od lat młodzieńczych rodzice wpajali mu różne zwyczaje, które dla innych jego rówieśników wydawały się dziwne, nienormalne lub... Niepokojące. Chłopiec bowiem nie bawił się autami, klockami czy innymi zabawkami. Bawił się dla przykładu pociągami. Pociągami, jednak nie tak jak zwykle się to robi. Mephisto zabierał lalki swojej kuzynki i kładł je na torach rozpędzając przy tym zabawkowe pociągi do dość sporych prędkości. Myślę, że tego co dalej działo się w wyobraźni chłopca jest już wiadome a ja nie muszę komentować tego bezpośrednio. Rodzice dziecka o dziwo byli z niego... Dumni. Nadszedł czas szkoły kiedy Mephisto musiał zetknąć się z bardziej niż sobie wyobrażał szarą rzeczywistością. W Hogwarcie, gdzie chłopiec trafił do domu Salazara Slytherina uderzyło jak kamień w wodę uczucie zdziwienia gdy spotkało go negowanie jego niegdyś codziennych zachowań. Mimo to chłopcu podobało się w zamku, zwłaszcza w lochach gdzie odnajdywał się najlepiej. Dokładnie tak! W ciemnych, zimnych i powodujących u innych uczniów ciarki na plecach, wilgotnych lochach bo to właśnie tam Mephisto czuł się najlepiej. Po wyjściu z Hogwartu niewiele się zmieniło. Wciąż preferował zimną pogodę a na zewnątrz wychodził głównie wieczorami, na cmentarz. Mężczyzna zawsze był typem samotnika co można było u niego zauważyć na kilometr kiedy siedząc na ławce czy stojąc gdzieś pod drzewem zamyślony oglądał z daleka ludzi zastanawiając się co akurat czują, lub co czuliby pod wpływem różnych tortur. W miejscach publicznych Mephisto zawsze starał się ukrywać swoje popędy do zachowań sadystycznych, masochistycznych. Inaczej w domu - tam hamował się, lecz mniej niż przy osobach trzecich. Wrodzony spryt jaki cechował mężczyznę od najmłodszych lat uratował go od niejednej niekorzystnej dla niego sytuacji przez co często omijał konsekwencje swoich czynów lub po prostu zrzucał je na kogoś innego samemu odchodząc spokojnie od ogniska sprawy. Słowem w sedno, chcąc opisać postać w streszczeniu - powiedziałbym, że Mephisto jest człowiekiem szczerym, o specyficznym poczuciu humoru oraz upodobaniach. Czasem można opisać go jako romantyka amatora a przez swoje wychowanie jest bardzo specyficzną osobą.
 
Wygląd postaci
 
Zaczynając od samego czubka głowy trudno nie dostrzec gęstej, kruczoczarnej czupryny Mephisto przykrywającej praktycznie całą jego głowę z wyjątkiem twarzy. Wszystkie jego włosy są tak ciemne, że w nocy prawie nie byłoby ich widać gdyby nie to, że z prawej strony głowy mężczyzny przez całą długość włosów przechodzi jedno, srebrno-szare pasmo włosów zaczesane do tyłu tak jak cała fryzura. Końcówki włosów podkręcają się często sprawiając wrażenie zamierzonego efektu co mija się z prawdą, bo dzieje się to dziełem przypadku w losowe dni. Pod włosami mężczyzny chowają się jego nieodstające, delikatnie szpiczaste uszy, przez które dobrze słyszy mimo tego, że włosy prawie w całości je zasłaniają. Przy uszach mężczyzny widać zadbane, równie czarne baki przedłużające delikatnie jego włosy. Twarz Mephisto jest chuda, wychudzona a jego blada, prawie biała cera mogłaby wzbudzić zazdrość nawet u niektórych porcelanowych lalek. Gdyby tylko żyły i myślały jak ludzie... Od uszu do nosa zauważyć można jego mocno uwydatnione, wydysponowane kości policzkowe w parze z zapadniętymi polikami, które mężczyzna lubi bo traktuje je jako pamiątkę po ojcu, którą przelał z siebie na swojego syna. Zaraz nad policzkami są oczy. Turkusowe, charakterystyczne spojrzenie Mephista przeszyło już niejednego czarodzieja na swojej drodze a ten wzrok zapamiętał wiele scen życia mężczyzny. Często były to sceny dla przeciętnego czarodzieja nieprzyjemne. Oczy Festera są dość specyficzne przez swój dość mały rozmiar i czasem delikatnie napuchnięte, zaczerwienione powieki oraz wory, cienie pod oczami, które towarzyszą mu praktycznie codziennie. Oczom przynajmniej trochę cienia dają ciemne, choć rzadkie brwi. Pod trochę garbatym i krzywym nosem są usta zazwyczaj złożone w wąską kreskę lub delikatny, chytry uśmieszek z uniesionymi kącikami. Wszystko to na wąskiej, szpiczastej głowie. Ramiona mężczyzny są ni to spadziste, ni szerokie. Takie w sam raz. Od barków Mephisto odchodzą długie, wątłe ręce z wystającymi żyłami, które zazwyczaj skryte są pod rękawami koszuli lub marynarki. Mężczyzna nigdy nie wyglądał na takiego, który lubi duży wysiłek fizyczny mimo trenowania szermierki w czym odnajdywał się jak zwłoki w trumnie. Fester ubiera się schludnie - w koszule, kamizelki pod kolor pasujący do spodni oraz apaszki czy krawaty zawsze trzymając zegarek kieszonkowy w jednej z jak sama nazwa wskazuje kieszonek kamizelki. Mephisto nie należy do najniższych czarodziei, na pewno nie jest też najwyższym czarodziejem jakiego można spotkać bo mierzy on przeciętne 186 centymetrów wzrostu.

Historia
 

Ponurej nocy, kiedy wszystkie rodziny świętowały zdecydowanie najbardziej upiorne święto nad wszystkimi - Halloween, kiedy wszystkie dzieci kroczyły dumnie od domu do domu po zmroku w sąsiedztwie zbierając słodycze, na świat przyszedł syn Desdemony Fester oraz Cadogana Festera nazwany zaraz po tym Mephistofelesem, w zdrobnieniu Mephisto. Przez specyficzność rodziny i to jaka była, jakie tradycje podtrzymywała - dziecko nie mogło być normalne. I rzeczywiście, tak było. Chłopiec wdał się w rodziców i przodków rodziny dziedzicząc po nich zapędy do zachowań sadystycznych jak i masochistycznych. Otoczenie chłopaka od najmłodszych lat powijał mrok czego skutki można zauważyć teraz. Mephisto w młodzieńczych latach nigdy nie bawił się z innymi dziećmi i wcale mu to nie przeszkadzało, bo rzeczywiście wolał zająć się czymś nietypowym dla jego rówieśników. Trzymanie w ręku ostrego noża kuchennego, tasaka, siekiery czy młotka w dłoniach było dla chłopca rzeczą normalną mimo, że rodzice starali się to ograniczyć. Zabawy Mephistofelesa znacznie odbiegały od zabaw innych dzieci w różnych aspektach, takich jak na przykład stopień niebezpieczeństwa jaki zabawa bądź gra stwarzała. W wieku zaledwie ośmiu lat nauczył się już wiązać stryczek co wykorzystał robiąc taki z małej, chudej liny, który przywieszony do szlufki w spodniach nosił na co dzień. Rodzice Mephisto pracowali w zgładzie pogrzebowym przez co widok trumien czy cmentarza był dla młodego Festera codziennością i niczym wielkim a przebywanie tam, wśród zagrzebanych ciał i niektórych dusz, które zostały blisko ciała sprawiało mu przyjemność. Jednego dnia, kiedy Mephisto miał pomóc ojcu w przeniesieniu trumny do karawany o mały włos nie doszło do wypadku. Kiedy starszy Fester starał się utrzymać trumnę w powietrzu ostatkami sił a jego syn nie zdążył dobiec do niego na czas - drewniane pudło na martwe ciało wyślizgnęło się z palców ojca chłopaka i niemal upadło mu na palce lewej stopy kiedy... Zatrzymało się! Mephisto stał nieopodal z zamkniętymi oczami czekając na krzyk ojca, którego o dziwo nie usłyszał a ten poklepał go tylko po ramieniu z małym uśmiechem tłumacząc mu co właśnie nastąpiło. W ten sposób przebiegło objawienie mocy mężczyzny. Niedługo po tym Desdemona urodziła kolejne dziecko a Mephisto doczekał się rodzeństwa, które o dziwo... Polubił. Bo wcale nie było takie straszne jak mogło mu się wydawać co ucieszyło chłopca. Młody Fester opiekował się drugim potomkiem jego rodziców tyle na ile pozwalał mu czas. Jednego dnia, niedługo przed urodzinami pokazał mu/jej nawet swoją ulubioną zabawę pociągami, w której lalki pozbawione głów kładło się na torach, przed rozpędzającym się pociągiem aż w końcu... Trach! Głowy i ciała rozlatywały się po pokoju jak kręgle a Mephisto razem z rodzeństwem bili gromkie brawa samemu sobie. Nadeszły jedenaste urodziny chłopaka a wraz z nimi sowa w parze z listem wysłanym z Hogwartu. Hogwartu, do którego poszedł niechętnie musząc pozostawić na dłuższy czas rodzinę. W szkole spotkał się z nieprzyjemnym dla niego zaskoczeniem innej rzeczywistości niż z domu a mimo to starał się nie zatracić w czarodziejskiej normalności i pozostać przy swoich rodzinnych tradycjach, przy dziwności Festerów. Pierwszy dzień, pierwsza noc w Hogwarcie przeminęły spokojnie gdyby nie to, że chłopiec w poszukiwaniu dormitorium swojego domu zgubił się w krętych i wilgotnych korytarzach lochów Hogwartu. Przez pół nocy starał się z nich wyjść aż w końcu udało mu się dostać do sypialni męskiej domu Salazara. Przez tę noc chłopcu spodobał się tajemniczy klimat panujący w lochach. Ten sam klimat, który innych przyprawiało dreszcze. Lata w szkole mijały a Mephistofeles wciąż podtrzymywał swoje ideały, pozostał im wierny i nie tęsknił za domem z każdym dniem coraz bardziej. Czas w kamiennym zamku zabijał nauką coraz to nowszych zaklęć czy czytaniu książek o różnych tematykach magicznych. Zimniejszego dnia, kiedy śnieg zasłaniał w zupełności okna zamku przyszedł czas odbierania poczty. Do chłopca przyleciał tylko jeden list - od matki. List nie był zbyt przyjemny, bo powiadamiał o śmierci ojca oraz datą pogrzebu, na który kilkanaście dni później chłopak udał się razem z matką oraz siostrą/bratem. Podczas uroczystego pożegnania głowy rodziny, które odbyło się na małym cmentarzu rodzinnym zaraz obok domu Festerów Mephisto poznał swoją miłość, swoją wybrankę, żonę i partnerkę aż po śmierć - Euridike Prete Fester, z domu Jungów. Od tamtego czasu dni w Hogwarcie mijały mu lepiej, bo spędzał je z kimś. O dziwo łączyły ich podobne cechy, ten sam dom oraz pociąg do sadyzmu i masochizmu. Po ukończeniu szkoły - para zamieszkała w Hangleton, razem z Desdemoną oraz Morwenną. Długo nie trzeba było czekać by owoc, a w zasadzie owoce ich miłości przyszły na świat. Jedenastego kwietnia siedemdziesiątego roku na świat przyszły dwie, piękne córeczki Euridiki oraz Mephisto Festerów czyli Calista oraz Carmilla. Siostry wychowywane były przez parę oraz swoją babcię - Desdemonę, która zasiała w dziewczynkach takie samo ziarno dziwactwa Festerów co we własnym synu. Dziewczynki rosły, podobnie jak rodzeństwo Mephista, który w końcu został tak wyczekiwanym wujkiem. Kończąca się fortuna rodzinna zmusiła mieszkańców domu do znalezienia jakiejś lepszej, bardziej płatnej pracy niż zakład pogrzebowy. W ten sposób mężczyzna razem z żoną znaleźli pracę w Klinice Magicznych Chorób i Urazów Szpitala Świętego Munga w Londynie. Dotychczas historia nietypowego mężczyzny o dziwnych upodobaniach i poczuciu humoru trwa i trwać będzie po wsze czasy...

 

Informacje dodatkowe

 

Patronus:

Sęp

Umiejętności:

Walka szpadą, gra na organach, pojedynkowanie, magomedycyna.

Oceny:

Astronomia - O
Eliksiry - Z
Historia Magii - N
Numerologia - O
Opieka Nad Magicznymi Stworzeniami - N
Obrona Przed Czarną Magią - PO
Zielarstwo - N
Wróżbiarstwo - O
Transmutacja - Z
Starożytne Runy - O
Zaklęcia i Uroki - PO
Latanie - Zaliczone
Deportacja - Zaliczone

Cechy za hpp:

- Jest na sali lekarz?, Asekurant,
- Dobry uczeń, Nałogowiec,
- Smykałka do interesów, Otwarty jak księga,
- Zdolny do zabijania, Szczerość do bólu

[razem 8 tysięcy pozdro]

[ola566]

Oki, akceptuje

[Hachi]

HPP odjęte, miłej gry.