[Thalia20017]

Psychokineza była jednak pomocną rzeczą. Jednak w środowisku Czarodziejów i Czarodziejek uchodziła za iście jarmarczą sztuczkę, co nie zmieniało faktów, była przydatna zwłaszcza podczas pakowania. Reynabeth de Elvares jak przystało na Czarodziejkę z prawdziwego zdarzenia, nie zamierzała teleportować się do Wyzimy od tak z pięty, bez choćby jednej torby czy kuferka… Tyle, że jak przystało na Czarodziejkę Reynabeth zapakowała ponad kilka.. naście kufrów i toreb.. Najdelikatniej obchodziła się z zawartością swojej toaletki, tam były naprawdę prawdziwe majstersztyki, niektóre destylaty były i magicznie i bardzo drogie, a niektóre nie magicznie i również bajecznie drogie. Kiedy wszystko było gotowe, co nawiasem mówiąc potrwało jakąś godzinkę z haczykiem.* Reyna użyła przydatnego w takich monstrualnych bagażach zaklęcia, które pieszczotliwie nazywano pakowaniem. Zapakowała cały bagaż, w zgrabną bryłkę kryształu górskiego, mieszczącego się w jej dłoni. Jak już było powiedziane, drobne zaklęcia, a bardzo pomocne. Odkreśliwszy ze swojej mentalnej listy ostatni krok Reynabeth była już praktycznie gotowa do podróży. Ukryła kryształ pod lekką iluzją, przedstawiającą nie dużą kopertową torebkę z diamentowym zapięciem.* Iluzja to jednak cudowna rzecz..* Reyna uniosła obutą w czarną rękawiczkę dłoń i wymruczała zaklęcie robiąc zabiły gest dłonią. Przed Czarodziejką pojawił się owalny teleport, przypominający świetlisty wir wodny. Elvares przeszła przez wir jak dyby nigdy nic. Jej oczom ukazała się bogato zdobiona, ogromna sala tronowa pałacu w Wyzimie. Do jej uszu dobiegły ochy i achy służby oraz miejscowej szlachty. Portal zamknął się za nią. Oparła pięść na odsłoniętym biodrze, czekając na jakąkolwiek reakcję ze strony przeciwnej. W końcu podszedł do niej szambelan, minę miał o tyle nie tęgą o ile przerażoną.*
- Mości Czarodziejka jak wnioskuję.. Na końcu języka Reyna miała kąśliwą uwagę, którą zdławiła, nie była tutaj prywatnie więc musiała się kontrolować.
-Reynabeth de Elvares, przedstawicielka Bractwa Czarodziejów i Czarodziejek. Odrzekła mu beznamiętnie
- Rozumiem. Tak. Oczywiście, proszę za mną.. Szambelan odwrócił się i z pięty ruszył w głąb korytarzy. *Nie ustępując mu pola Czarodziejka ruszyła za nim, oglądając z ciekawskim błyskiem oczu gobeliny, freski i obrazy.* Mimo iż Wyzima należała do Temerii, która była przecież lennikiem Cesarstwa, to jednak Cesarz mógł sobie pozwolić na zorganizowanie czegoś w rodzaju rady czy zjazdu, w końcu był Cesarzem. Szambelan zaprowadził de Elvares do skrzydła z salami  gościnnymi, stanął przy pierwszych drzwiach dwuskrzydłowych i otworzył je na oścież. Komnata była.. Mała.. *Brew Reyny powędrowała w górę z lekkiego niesmaku. Cóż Czarodziejka przywykła do większych przestrzeni w Aretuzie. Ta komnata była z dwa razy mniejsza od jej komnaty w Aretuzie. Nie dając Szambelanowi dojść do słowa wyprawiła go zamykając drzwi.*
-No to się nie mieści w głowie! *Wywarczała w pustkę i odłożyła na pierwszy lepszy stolik kryształ oprawiony w iluzję* –Trzeba coś z tym zrobić… *Czarodziejka uniosła obie ręce i wyraźnie artykułując każdy wers zaklęcia, zaczęła tworzyć iluzję. *Ale nie byle jaką, bo Iluzję pierwszej klasy. Tego typu czary są naprawdę bezcenne, ponieważ zaginają rzeczywistość i pozwalają zmienić wygląd dajmy na to otoczenia. Po skończonym zaklęciu, komnata była z dwa razy większa niż obecnie, zbudowana na planie sześcioboku. Pod wieloma względami przypominała jej komnatę w Aretuzie. Ogromne łóżko, toaletka na razie pusta, balia, półka biblioteczna i tak dalej. *Z zadowoleniem Reyna podeszła po swoją malutką iluzję i prostym ruchem ręki rozpakowała kryształ. Gdyby nie przygotowanie pakunków najpewniej po komnacie została by mokra plama. Znowu używając psychokinezy Czarodziejka poukładała wszystkie swoje prywatne rzeczy tak jak powinny.* Pod jedną ze ścian, gdzie mieściła się aparatura alchemiczna został umieszczony również megaskop. *Upewniając się, że wszystko je na miejscu Reynabath postanowiła wziąć gorącą kąpiel.* Co jak co ale rzucanie zaklęć potrafiło zmęczyć.