[עשרים ושתיים]

**Kiedy księżyc był już widoczny na niebie a słońce zachodziło pojawił się krótki liścik.**

O wy, jasnego zdolni rozeznania!

Patrzcie nauki, która z osłoniętej

Niezwykle mowy tajną myśl wyłania...

Uklęknijcie w brzydkim przybytku ducha wiary,
Tam, niedaleko nekropolii ściętych słupów,
wśród wzniesień wodą przecinanych.

Wsłuchajcie się w wysuszone łzy osamotnionego potomka,
starego mędrca o wiśniowej czuprynie,
a waszą modlitwę przerwie milczące bicie dzwonu.

Skrzydłami poetów wznieście się,
wzgórze zdobądźcie skąd amarant zobaczycie.
W czeluść, stopy całując wejdźcie.

Tamże, w mrokach, przy czaszce, bestia chtoniczna się ukrywa.
W krwistych wodach zanurzona...
W ognistym lesie, w którym nie przejrzały się gwiazdy.

Jam jest Cieniem...
Wygnany pod ziemię, muszę przemawiać do was z jej trzewi, skazany na tułaczkę po tej jaskini, gdzie krwiste wody zbierają się w lagunie, w której nie przejrzały się gwiazdy.
To jednak mój raj... Idealne łono dla mego kruchego dziecka.
Inferno.

**Pod tekstem zamieszczono astronomiczne zapiski, jakby nawigacyjne.**
[Położenie zostało zakodowane szyfrem o trudności podobnej do odnalezienia się w astronomicznej nawigacji,
z której jednak będą mogli skorzystać obiecujący astronomowie.]

 ** 522/171/23 **
 ** 100/413/2122/321 **