[Thalia20017]

Zaczynamy! Proszę wsiadać drzwi zamykać, zapinać pasy i ładować tyłki w teczkę bo jedziemy na wycieczkę

Mała uwaga: Użyłam zmieniacza czasu i dwa tygodnie już minęły...

Wyzima rozbrzmiała trąbami i fanfarami bębnów. Tłumy mieszczan, plebsu i szlachty zatamowały przejścia bocznymi ulicami, takich tłumów nie widziano od wieków. Czemu? Bo wcześniej Cesarz nie przyjeżdżał w odwiedziny. Przez główną bramę przejechały dwie kolumny konnicy, wyposażonej w sztandary z wielkim słońcem na czarnym tle, za konnicą jechała mocno eskortowana czarna kareta, ciągnięta przez dwie pary równie karych źrebców, których rząd tu i ówdzie przyozdobiony był symbolami cesarstwa. Sama kareta, również zaopatrzona w insygnia Cesarza, jechała nie tak znowu śpiesznie dając nagapić się na siebie ludowi Wyzimy, ci biedniejsi mieli gały jak młyńskie koła, co bogatsi, zwężali swoje kaprawe oczka spoglądając na Cesarski orszak z jawną zazdrością. Jednak w Tłumach panowała wyraźna radość, czy też podekscytowanie. Eskortę karety kończyły kolejne dwie kolumny jeździeckie, wyposażone, a jakże by inaczej w sztandary z wielkim słońcem na czarnym tle. Eskortowana kareta w akompaniamencie trąb i bębnów przejechawszy główną dzielnicą, dojechała pod sam pałac królewski. Tłum zatrzymał się przed głównymi schodami, nie ośmielając się podejść. Do karety podleciał jeden z pazii i otworzył drzwi. Z wnętrza wysiadł mężczyzna mający nie więcej jak trzydzieści lat, niedobory wiekowe rekompensował mu wygląd. Orli nos i ostry wyraz oczu, dodawał mu lekkiej posępności, ale i władczego wyrazu. Wąskie usta, jasna karnacja, wydatne kości policzkowe. Iście Cesarskie wygląd miał Einhyr var Emeris, przywdziany w szyty na miarę dublet, jak wypadało w ciemnych tonach. Dalej z karety wysiadła kobieta w ciemnej sukni o ciemno brązowych oczach oraz sarnich oczach. Rysy twarzy miała zgoła odmienne niż Cesarz, lekkie i delikatne, pełne usta jasna karnacja, nieskazitelna cera. Jak widać para Cesarska zgadała się podczas podróży. Cesarz wyciągnął rękę do swojej małżonki i przywitawszy się z poddanymi ruszyli w górę schodów ani na jeden cal nie zmieniając swoich pozycji. Razem z zamknięciem się za parą drzwi, zaczęła się gorączkowa bieganina i myślowa i fizyczna. Cesarzowa miała świetny pomysł z balem maskowym.

Reynabeth już od początku słyszała wycie trąb, takie miały brzmienie. A była w trakcie rozmowy przez megaskop z Ingrid Wenhaven.

-Tylko pamiętaj, nie wtrącaj się Reyna, staraj się nie przerywać jeśli nie będzie to warte świeczki. Wiem, że to może być trudne, ale postaraj się..

-Rid ja nie jestem potulna owieczką.. Dobrze wiesz, że jako czarodziejka, bez lekkiego egoizmu czy wyższości wrodzonej się nie da.. *Czarodziejka oparła zaciśniętą pięść na biodrze owiniętym bawełnianym ręcznikiem.* Elvares dopiero co wyszła z kąpieli i zaczynała się szykować do obrad, przygotowanych na wieczór. Ale oczywiście przedtem miał się odbyć huczny bal maskowy, który miał być płaszczykiem dla obrad, wystarczyło poczekać aż goście wypiją tyle, żeby zauważali już tylko tace pełne kielichów. Ingrid westchnęła teatralnie

- Postaraj się nie narobić nam wstydu.. *Odrzekła rektorka z rezygnacją, Elvares przybrała mimikę niedowierzania.*

-Wstydu? Ja? Chyba się przesłyszałam. Czy to nie ty ostatnim razem, wylałaś na van Eremeisa całe wino? *Wytknęła głosem ociekającym rozkoszną satysfakcją.* Rid w końcu dała za wygraną i machnęła ręką.

-O już dobrze, masz mnie.. Najlepiej będzie jeśli już zaczniesz się szykować, w końcu może to trochę zająć a niedługo zmierzch..

-Racja.. Va faill Rid.

-Va faill Saovmurie Oddała z uśmiechem Ingrid i się rozłączyła.* Reyna nie czekając długo zasiadła za toaletką. Musiała się przygotować, taki bal nie był byle czym. Makijaż jak zawsze na pierwszym miejscu, tym razem trochę mocniejszy. Zakropienie oczu dziwną substancją i kolej na perfumy, tym razem nadgarstki, obojczyki i kilka kropel we włosy. Jak zawsze mocna, ale przyjemna mieszanka pomarańczy i lotosu. Widząc efekt końcowy, czarodziejka uśmiechnęła się z satysfakcją. Na wieczór wypada założyć jakąś dobrą sukienkę.. Elvares zdecydowała się na długą suknię w odcieniu ciemnogranatowym. Jedną lekką przesadą był dekolt.. Sięgający za mostek, na plecach podobnie tyle, ze wycięcie głębsze. Całość tu i ówdzie przystrojona onyksami oraz wyjątkowo ciemnymi szafirami, jeśli rozcięć wam mało to było jeszcze jedno, podobnie jak ostatnia sukienka, ta miała rozcięcie w spódnicy, sięgające biodra. Na dłonie rzecz jasna czarne rękawiczki, które stanowiły ciekawy komplet. Na nogi założyła szpilki wykonane ze skóry bazyliszka, jednak dobrze było mieć pieniądze. Włosów tym razem nie pozostawiła bez ładu i składu, magicznie ułożone w kok z którego efektownie wypadało kilka falowanych kosmyków, jak zawsze na jej szyi spoczął stop srebra i stali meteorytowej. Całe przygotowania zajęły jej sporo czasu, już zaczynało zmierzchać, a na korytarzu słychać było uporczywą bieganinę służących i coraz więcej głosów dochodzących z ogromnej sali balowej. Czarodziejka jednak czekała, nie chciała pojawiać się za wcześnie taki już miała nawyk. Poczekała aż zapadnie większy zmrok, by wyjść w kierunku sali balowej, idąc stworzyła na twarzy gustowną maskę zakrywającą tylko oczy.* Graj Muzyko