02.07.2019 18:17
Imię i nazwisko: Hugo Cuba-Libre
Miejsce urodzenia: Dzielnica El Realengo, Saragossa
Status krwi: Pół krwi
Cechy charakteru: Hugo, mimo swojego introwertycznego charakteru nie lubi strofować się od rówieśników i rodziny, którzy od zawsze uważali go za osobę bardzo trzeźwo oceniającą rzeczywistość. W stosunku do obcych pozostaje jednak nieufny i raczej woli życie w hermetycznie zamkniętym kręgu, który tworzy dla niego niejako warstwę społeczną. Od urodzenia wmawiano mu o wyższości klasowej, przez co sam zaczął spoglądać na innych w pogardliwy i nadmiernie władczy sposób. Na przekór jego pompatycznego zachowania i młodego wieku, na pewno nie można zaprzeczyć jego wyjątkowej bystrości, która od początku jego życia ułatwiała mu poszerzanie horyzontów nie tylko w sferach życia społecznego, ale także w naukach ścisłych, których jest pasjonatem. Hugo nie należy do ludzi łatwo wpadających w skrajne emocje, czy agresję, gdyż nigdy nie miał powodów by takie odczuwać. Łatwo można ocenić, iż ma on na domiar zbyt wysokie poczucie własnej wartości , przez co mimo cichego i spokojnego sposobu bycia, niewątpliwie jest on obiektem zainteresowania wśród rówieśników. Swoim rodzicom zawdzięcza wyjątkową sprawność fizyczną, gdyż od momentu postawienia pierwszego kroku zapewniali mu kontakt ze sportami walki, takimi jak brazylijskie jiu-jitsu czy muay thai w najwyższej klasy klubach grapplingowych i stójkowych. Nie jest chętny do pomagania innym, gdy nie widzi w tym żadnej korzyści dla siebie. Nie należy do ludzi o wygórowanym poczuciu humoru i nie zna żadnych żartów, którymi mógłby zabłysnąć wśród znajomych. Nie jest typowym buntownikiem, ani kimś, kto mógłby sprawiać jakiekolwiek problemy. Jedyne przewinienia, których się dopuszcza wynikają ze zwykłej ludzkiej ciekawości, której niewątpliwe mu nie brak. Wśród zainteresowań na pierwszym miejscu stawia hiszpańską literaturę, z której najbardziej ceni twórczość Carlosa Ruiza Zafona.
Wygląd postaci: Niezawsze zdarza się, że wyraz twarzy i postura ciała tak wiernie odzwierciedlają charakter osoby jak w przypadku Hugo. Tradycją stało się dla niego wysłuchiwanie narzekań o jego smutnej minie i marnym wyglądzie za każdym razem, gdy tylko ktoś odważy się złożyć mu życzenia urodzinowe. Zawsze znużona i sprawiająca wrażenie znudzenia mimika twarzy sprawia, że ludzie pomimo jego wysportowanej i postawnej sylwetki mają go za słabeusza. Przez hiszpańskie korzenie, opalony kolor skóry znacznie odróżnia go od jego znajomych żyjących razem z nim w Londynie. Ma typowo latynoską urodę odziedziczoną po ojcu, który tak samo jak Hugo również ma średniej długości, tłuste, czarne włosy i zadarty nos. Niestety ciężkie treningi sportów parterowych, bez większej profilaktyki często stają się przyczyną kompleksów - w przypadku Hugo niewątpliwe są to posiniaczone uszy zapaśnika oraz blizna po rozbitym łuku brwiowym nad lewym okiem. Od początku wiadomo było, iż nie będzie najwyższym uczniem w swojej klasie, gdyż jego rodzice sami spoglądali na wszystkich z dołu - w dosłownym tego słowa znaczeniu. Ektromorficzna budowa ciała zawsze narażała go na wyzwiska pokroju chudzielca czy kościotrupa, których bardzo nie lubił. Mogłoby się wydawać, że nadmierne czytanie przy zgaszonym świetle czy bliskie oglądanie hiszpańskich teleturniejów już dawno powinno było pogorszyć wzrok Hugo, któremu nie można odmówić ostrego spojrzenia przez znużone, piwne oczy. Jedyna charakterystyczna i nietypowa cecha, która odróżnia go od reszty rodziny to wyjątkowo krzaczaste brwi, które na domiar złego łączą się w jedność.
Historia postaci: Nie bez powodu mówi się, że noce w Saragossie należą do jednych z najpiękniejszych nie tylko z uwagi na klimat jaki to miejsce wytwarza ale przede wszystkim ze względu na to jak wiele ludzi co roku przyjeżdża tu by spróbować życia nocnego w znanych hiszpańskich klubach. W tak banalnych warunkach w pubie obok Bazyliki Matki Bożej poznali się rodzice Hugo, z których ojciec Manuel Cuba-Libre był latynoskim początkującym studentem fizyki kwantowej, a matka Helen Cowshed angielskim przewodnikiem odbywającym praktyki w ramach studiów turystycznych i hotelarskich. Hugo urodził się za dnia, dziesięć lat po pierwszym spotkaniu jego rodziców w trakcie budowy zaplecza naukowego przez Manuela. Już jako raczkujące dziecko analizował swoje otoczenia sprawiając wrażenie znacznie starszego niż w rzeczywistości. Przez kilka lat związek Manuela i Helen przeżywał kryzys, głównie z winy ojca Hugo, którego nowym zainteresowaniem stały się radykalne poglądy marksistowskie, które w bardzo negatywny sposób zaczęły wpływać na jego syna. Labolatorium Manuela, które sam nazywał "Strefa 51" stało się jedynym miejscem jego życia, gdyż prowadził w nim ściśle tajne badania nad nowym najtwardszym minerałem, wytworzonym w sztucznych warunkach. W pewnym sensie stał się obiektem szyderstw wśród swojego naukowego środowiska, które przywiązane było już na stałe do skali Mohs'a. Pewnej nocy, gdy Hugo miał już 9 lat w trakcie kłótni jego rodziców wkroczył do zaplecza swojego ojca, w którym na pierwszym planie zauważył rząd kamieni pozlepianych czymś przypominającym masę skalną lub plastelinę. Ciekawy Hugo - jak to dziecko - bez większej analizy sytuacji wziął je do ręki, po czym obmacał tak dotkliwie, że zostawił w niej odciski swoich palców. Po niespełna godzinie, ojciec chłopca wybiegł zdumiony krzycząc, że w końcu osiągnął swój cel - tzc. wytworzył minerał twardszy od samego diamentu. Był to pierwszy moment, w którym Manuel ujawnił swoje badania przed swoją rodziną, dlatego zapadł on w pamięci Hugo jeszcze na bardzo długo. Kilka miesięcy po odkryciu nowego najtwardszego materiału ojciec Hugo otrzymał nagrodę Nobla, co potwierdziło prawdziwość jego badań. Niestety szczęście rodziny nie trwało zbyt długo, gdyż w czasie przewozu minerału do muzeum morfologicznego Hugo trzymając go w swoich rękach niespodziewanie ponownie wtopił w niego swoje palce, doprowadzając do jego rozbicia. Był to pretekst do kolejnej wielkiej kłótni między jego rodzicami, w wyniku której Helen postanowiła zamieszkać z Hugo w samym Londynie, kiedy to Manuel pozostał w Saragossie i już nigdy nie zdecydował się na spotkanie z synem. Matka dziecka nigdy nie przyznała się swojemu mężowi mugolowi, że płynie w niej czarodziejska - czysta krew, gdyż wiedziała, że nauka nigdy nie pozwoli mu dopuścić do świadomości istnienie magii. Chłopiec również o tym nie wiedział, aż gdy to właśnie ona wręczyła mu list od samej szkoły magii. Hugo długo zastanawiał się nad swoją przyszłością, aż do momentu gdy nadszedł czas odjazdu prosto do Hogwartu. Spotkał tam innych rówieśników, jednak niepewny swojego wyboru wolał nie narzucać się nikomu. Wybór między nauką, a magią stał się dla niego swojego rodzaju "psychomachią''- walką wewnętrzną, którą zdecydował się pogodzić jedynie przez spróbowanie swoich sił właśnie w szkole magii, która stała się nowym etapem w jego życiu.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Ee..Hej? Jestem Hugo, jeśli ci to ma w jakiś sposób pomóc. A ciebie jak zwą?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(W centrum Warszawy, bardzo blisko Złotych Tarasów)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*wącha niepewnie, po czym oddaje jeszcze pełną zupę Stevenowi*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze:
Od znajomego, który kiedyś na nim grał
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl?: Przeczytałem
Miejsce urodzenia: Dzielnica El Realengo, Saragossa
Status krwi: Pół krwi
Cechy charakteru: Hugo, mimo swojego introwertycznego charakteru nie lubi strofować się od rówieśników i rodziny, którzy od zawsze uważali go za osobę bardzo trzeźwo oceniającą rzeczywistość. W stosunku do obcych pozostaje jednak nieufny i raczej woli życie w hermetycznie zamkniętym kręgu, który tworzy dla niego niejako warstwę społeczną. Od urodzenia wmawiano mu o wyższości klasowej, przez co sam zaczął spoglądać na innych w pogardliwy i nadmiernie władczy sposób. Na przekór jego pompatycznego zachowania i młodego wieku, na pewno nie można zaprzeczyć jego wyjątkowej bystrości, która od początku jego życia ułatwiała mu poszerzanie horyzontów nie tylko w sferach życia społecznego, ale także w naukach ścisłych, których jest pasjonatem. Hugo nie należy do ludzi łatwo wpadających w skrajne emocje, czy agresję, gdyż nigdy nie miał powodów by takie odczuwać. Łatwo można ocenić, iż ma on na domiar zbyt wysokie poczucie własnej wartości , przez co mimo cichego i spokojnego sposobu bycia, niewątpliwie jest on obiektem zainteresowania wśród rówieśników. Swoim rodzicom zawdzięcza wyjątkową sprawność fizyczną, gdyż od momentu postawienia pierwszego kroku zapewniali mu kontakt ze sportami walki, takimi jak brazylijskie jiu-jitsu czy muay thai w najwyższej klasy klubach grapplingowych i stójkowych. Nie jest chętny do pomagania innym, gdy nie widzi w tym żadnej korzyści dla siebie. Nie należy do ludzi o wygórowanym poczuciu humoru i nie zna żadnych żartów, którymi mógłby zabłysnąć wśród znajomych. Nie jest typowym buntownikiem, ani kimś, kto mógłby sprawiać jakiekolwiek problemy. Jedyne przewinienia, których się dopuszcza wynikają ze zwykłej ludzkiej ciekawości, której niewątpliwe mu nie brak. Wśród zainteresowań na pierwszym miejscu stawia hiszpańską literaturę, z której najbardziej ceni twórczość Carlosa Ruiza Zafona.
Wygląd postaci: Niezawsze zdarza się, że wyraz twarzy i postura ciała tak wiernie odzwierciedlają charakter osoby jak w przypadku Hugo. Tradycją stało się dla niego wysłuchiwanie narzekań o jego smutnej minie i marnym wyglądzie za każdym razem, gdy tylko ktoś odważy się złożyć mu życzenia urodzinowe. Zawsze znużona i sprawiająca wrażenie znudzenia mimika twarzy sprawia, że ludzie pomimo jego wysportowanej i postawnej sylwetki mają go za słabeusza. Przez hiszpańskie korzenie, opalony kolor skóry znacznie odróżnia go od jego znajomych żyjących razem z nim w Londynie. Ma typowo latynoską urodę odziedziczoną po ojcu, który tak samo jak Hugo również ma średniej długości, tłuste, czarne włosy i zadarty nos. Niestety ciężkie treningi sportów parterowych, bez większej profilaktyki często stają się przyczyną kompleksów - w przypadku Hugo niewątpliwe są to posiniaczone uszy zapaśnika oraz blizna po rozbitym łuku brwiowym nad lewym okiem. Od początku wiadomo było, iż nie będzie najwyższym uczniem w swojej klasie, gdyż jego rodzice sami spoglądali na wszystkich z dołu - w dosłownym tego słowa znaczeniu. Ektromorficzna budowa ciała zawsze narażała go na wyzwiska pokroju chudzielca czy kościotrupa, których bardzo nie lubił. Mogłoby się wydawać, że nadmierne czytanie przy zgaszonym świetle czy bliskie oglądanie hiszpańskich teleturniejów już dawno powinno było pogorszyć wzrok Hugo, któremu nie można odmówić ostrego spojrzenia przez znużone, piwne oczy. Jedyna charakterystyczna i nietypowa cecha, która odróżnia go od reszty rodziny to wyjątkowo krzaczaste brwi, które na domiar złego łączą się w jedność.
Historia postaci: Nie bez powodu mówi się, że noce w Saragossie należą do jednych z najpiękniejszych nie tylko z uwagi na klimat jaki to miejsce wytwarza ale przede wszystkim ze względu na to jak wiele ludzi co roku przyjeżdża tu by spróbować życia nocnego w znanych hiszpańskich klubach. W tak banalnych warunkach w pubie obok Bazyliki Matki Bożej poznali się rodzice Hugo, z których ojciec Manuel Cuba-Libre był latynoskim początkującym studentem fizyki kwantowej, a matka Helen Cowshed angielskim przewodnikiem odbywającym praktyki w ramach studiów turystycznych i hotelarskich. Hugo urodził się za dnia, dziesięć lat po pierwszym spotkaniu jego rodziców w trakcie budowy zaplecza naukowego przez Manuela. Już jako raczkujące dziecko analizował swoje otoczenia sprawiając wrażenie znacznie starszego niż w rzeczywistości. Przez kilka lat związek Manuela i Helen przeżywał kryzys, głównie z winy ojca Hugo, którego nowym zainteresowaniem stały się radykalne poglądy marksistowskie, które w bardzo negatywny sposób zaczęły wpływać na jego syna. Labolatorium Manuela, które sam nazywał "Strefa 51" stało się jedynym miejscem jego życia, gdyż prowadził w nim ściśle tajne badania nad nowym najtwardszym minerałem, wytworzonym w sztucznych warunkach. W pewnym sensie stał się obiektem szyderstw wśród swojego naukowego środowiska, które przywiązane było już na stałe do skali Mohs'a. Pewnej nocy, gdy Hugo miał już 9 lat w trakcie kłótni jego rodziców wkroczył do zaplecza swojego ojca, w którym na pierwszym planie zauważył rząd kamieni pozlepianych czymś przypominającym masę skalną lub plastelinę. Ciekawy Hugo - jak to dziecko - bez większej analizy sytuacji wziął je do ręki, po czym obmacał tak dotkliwie, że zostawił w niej odciski swoich palców. Po niespełna godzinie, ojciec chłopca wybiegł zdumiony krzycząc, że w końcu osiągnął swój cel - tzc. wytworzył minerał twardszy od samego diamentu. Był to pierwszy moment, w którym Manuel ujawnił swoje badania przed swoją rodziną, dlatego zapadł on w pamięci Hugo jeszcze na bardzo długo. Kilka miesięcy po odkryciu nowego najtwardszego materiału ojciec Hugo otrzymał nagrodę Nobla, co potwierdziło prawdziwość jego badań. Niestety szczęście rodziny nie trwało zbyt długo, gdyż w czasie przewozu minerału do muzeum morfologicznego Hugo trzymając go w swoich rękach niespodziewanie ponownie wtopił w niego swoje palce, doprowadzając do jego rozbicia. Był to pretekst do kolejnej wielkiej kłótni między jego rodzicami, w wyniku której Helen postanowiła zamieszkać z Hugo w samym Londynie, kiedy to Manuel pozostał w Saragossie i już nigdy nie zdecydował się na spotkanie z synem. Matka dziecka nigdy nie przyznała się swojemu mężowi mugolowi, że płynie w niej czarodziejska - czysta krew, gdyż wiedziała, że nauka nigdy nie pozwoli mu dopuścić do świadomości istnienie magii. Chłopiec również o tym nie wiedział, aż gdy to właśnie ona wręczyła mu list od samej szkoły magii. Hugo długo zastanawiał się nad swoją przyszłością, aż do momentu gdy nadszedł czas odjazdu prosto do Hogwartu. Spotkał tam innych rówieśników, jednak niepewny swojego wyboru wolał nie narzucać się nikomu. Wybór między nauką, a magią stał się dla niego swojego rodzaju "psychomachią''- walką wewnętrzną, którą zdecydował się pogodzić jedynie przez spróbowanie swoich sił właśnie w szkole magii, która stała się nowym etapem w jego życiu.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Ee..Hej? Jestem Hugo, jeśli ci to ma w jakiś sposób pomóc. A ciebie jak zwą?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(W centrum Warszawy, bardzo blisko Złotych Tarasów)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*wącha niepewnie, po czym oddaje jeszcze pełną zupę Stevenowi*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze:
Od znajomego, który kiedyś na nim grał
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl?: Przeczytałem
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
Hugokopter zimny wiatr rozwiewa szlak po
niespełnionych marzeniach gdzieś tam głęboko 
