Witaj!

Karta postaci Lucas Murphy - klasa 1
Forhax
Czarodziej




Posty: 3
Tematy: 3
Paż 2019
0
#1
                                                  Informacje personalne
Imię i nazwisko
Lucas Murphy
Wiek
11 lat
Miejsce zamieszkania
London, Oxford Street 5
Czystość krwi
50%
Stosunek do mugoli
Pozytywny
 
Charakter postaci
Od najmłodszych lat, byłem typowym lekkoduchem, roztargniony, wciąż zapominałem o wielu rzeczach. Mimo to zawsze starałem się wywiązywać z moich zobowiązań wobec innych, często bywałem podporą, o którą każdy mógł się oprzeć, wydaje mi się, że niektórzy opierali na mnie swoją wiarę w świat, tak jakbym był filarem w świątyni. Nie przeszkadzało mi to, można powiedzieć, że nawet to lubiłem, a pomaganie stało się niejakim hobby.
Pomimo nikłej postury jestem dosyć "bojowym" dzieckiem. Bywało, że broniłem innych przed przemocą od strony starszych i choć nieraz przez to cierpiałem, uważam, że było warto, ponieważ dobro, podobnie jak karma - wraca.
Wielu osobom na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jestem prawdziwym ucieleśnieniem optymisty... Cóż, nic dziwnego, staram się tak zachowywać, aby inni nadal mogli pokładać we mnie wiarę, że choćby nie wiem co, zawsze przybędę z odsieczą. W rzeczywistości czuję, że powoli kończą mi się siły. Nie mam problemów z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami, ani z nauką, jestem dosyć inteligentny i dobrze przyswajam wiedzę, więc nie mam żadnych problemów ze szkoła, jednak pomimo to, wydaje mi się, że od dawna nie zaznałem szczęścia.
 
Wygląd postaci
Jestem osobą o nikłej posturze, szczupły i nie specjalnie wysoki nie budzę grozy, czy respektu u innych. Mam średniej długości, ciemno brązowe włosy, na których zawsze panuje swoisty artystyczny nieład. Moje jasno brązowe oczy tworzą przyjemny kontrast z ciemniejszymi o kilka odcieni włosami.
Mam chłopięcą, wręcz miejscami dziewczęcą urodę. Lekkie i przyjazne rysy twarzy idealnie współgrają z drobnym nosem i dużymi, jak na chłopaka ustami. Dobrze wyprofilowane brwi, podkreślają duże oczy.
 
Historia postaci
Każda historia, nawet ta najbardziej absurdalna musi mieć swój początek i koniec, podobnie jak każda wielka księga jest pisana przez wielkiego pisarza lub mnicha, ta historia jest pisana przeze mnie, a oto jej początek.
Urodziłem się 13 marca 2009 roku, dorastałem w dobrej rodzinie, moja matka była aptekarką, a ojciec prawnikiem. Oboje wzajemnie się kochali oraz dbali o mnie, nigdy mi niczego nie brakowało. Jako, że nie miałem żadnych problemów ze szkołą, ani z rówieśnikami, to wiodłem stabilne i szczęśliwe życie. Otaczałem się wieloma przyjaciółmi i można powiedzieć, że byłem popularny jak na moje młode lata. Mimo to, starałem nie zachowywać się zuchwale, ani się nie przechwalać niczym co posiadałem. Sądzę, że byłem dobry, zarówno jako dziecko, jak i towarzysz w codzienne dni.
Kiedy skończyłem 7 lat, nad moją rodziną zaczęły zbierać się ciemne chmury. Mój ojciec, niegdyś człowiek, którego uważałem za wzór, spowodował wypadek samochodowy w wyniku, którego zginęły dwie osoby, matka i córka. Mój rodziciel został podany do sądu o nieumyślne spowodowanie zabójstwa, został skazany na 3 lata pozbawienia wolności, a dodatkowo została nałożona na niego kara pieniężna – 10 tys. euro.
Moja rodzina przeżywała kryzys przez następne lata, pensja matki nie była wystarczająca by utrzymać nasz dom, więc popadliśmy w długi, w wyniku czego straciliśmy nasze miejsce zamieszkania oraz samochód. Musieliśmy zamieszkać przez pewien czas u mojej ciotki, a siostry mamy. Kiedy udało się nam trochę zaoszczędzić wykupiliśmy małe mieszkanie na pograniczach Londynu, a następnie staraliśmy się ustabilizować naszą sytuację życiową. Nikomu nie mówiłem o tym co się dzieje w mojej rodzinie, nie chciałem, by ktokolwiek o tym wiedział i się o mnie martwił.
W końcu nadszedł ten jeden dzień, którego się obawiałem najbardziej, mój ojciec wyszedł z więzienia kiedy miałem 10 lat. Podaliśmy mu telefonicznie drogę jak dotrzeć do naszego nowego mieszkania i czekaliśmy na niego w ciszy. Kiedy dotarł przywitaliśmy go z wymuszonym uśmiechem, ponieważ baliśmy się, jak przeżył te 3 lata. Nie mieliśmy z nim wiele kontaktu, moja matka twierdziła, że tak będzie lepiej.
Po powrocie mojego taty, zaczął się najgorszy rok w moim życiu. Ojciec zaczął nadmiernie pić, oraz wyładowywać agresję na mojej matce. Nie miał żadnej pracy, ani nie próbował żadnej znaleźć, więc mieliśmy problemy z utrzymaniem się. Byłem świadkiem coraz częstszych kłótni rodziców oraz przemocy. Zdarzało się, że byłem wysyłany do swojego pokoju na czas trwania bicia, a kiedy z niego wychodziłem widziałem moją mamę z podbitym okiem, lub zgarbioną jakby się czegoś bała. Chciałem jej jakoś pomóc, jednak nie wiedziałem jak… Aż do czasu.
Przełom nastąpił tydzień przed moimi 11 urodzinami. Ojciec znów był blisko pobicia mojej mamy, krzyczał na nią, a ona patrzała na niego przerażonymi oczami, wiedziała, że za chwilę znów będzie musiała przyjąć uderzenie w twarz. Kazano mi przed tym wszystkim pójść do mojego pokoju, jak zawsze, jednak tym razem postanowiłem nigdzie nie iść, schowałem się tylko za rogiem, w korytarzu, tak, by wszystko dobrze słyszeć. Wychyliłem lekko głowę zza ściany, żeby widzieć co się dzieje. Nagle ojciec podniósł rękę i się zamachnął. Uderzenie było na tyle mocne, że bez problemu dało się usłyszeć. Moja matka upadła na podłogę, a ja wtedy do niej podbiegłem ze łzami w oczach, płakałem, a ojciec przygotowywał się do kolejnego ciosu, tym razem we mnie. Jednak kiedy znów uniósł rękę ku górze, spojrzałem na niego i pod wpływem impulsu krzyknąłem jedno słowo – „Nie”. Nastąpił oślepiający rozbłysk, a kiedy przestałem mieć mroczki przed oczami, zauważyłem ojca leżącego na podłodze jakieś 2m dalej. Żył, podnosił się, a ja patrzyłem na niego, jednocześnie pomagając mamie wstać. Spojrzał się na mnie raz jeszcze po czym wybiegł z naszego mieszkania, to był ostatni raz kiedy go widziałem.
W końcu nadszedł dzień moich 11 urodzin, zaprosiłem moich przyjaciół oraz najbliższą rodzinę, jednak nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek zaprosił sowę… Tym razem to ja dostałem zaproszenie, do Hogwartu.
Durandil
Czarodziej



Weryfikator

Posty: 199
Tematy: 15
Gru 2018
78
#2
Akceptuję! W wolnej chwili popraw tylko datę urodzenia, na serwerze obecnie mamy rok '81. Poza tym wszystko ok.
Twoja postać trafia do Ravenclaw!
Zgłoś się na serwerze po rangę, wysyłając link do karty postaci za pomocą komendy /helpop.



Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten temat 1 gości



Polskie tłumaczenie © 2007-2024 Polski Support MyBB MyBB, © 2002-2024 MyBB Group.
Theme by XSTYLED modified by Hapel Dev Team © 2015-2024.