[Blusimusic]

Imię i nazwisko:

Nathan Moore

Miejsce urodzenia:

Szpital św. Munga w Londynie

Status krwi:

75%

Cechy charakteru:

Zacznijmy od tego, że Nathan w przeciwieństwie do innych dzieci w jego wieku, uwielbia się uczyć. Zazwyczaj dostaje wysokie oceny, z czego bardzo dumna jest jego mama. Często rywalizuje z bratem na oceny. Nie lubi porażek, tym bardziej w tych właśnie rywalizacjach. W nauce pomaga mu bardzo jego inteligencja. Łatwo przyswaja wiedzę i bez problemu przekłada ją na kartki ze sprawdzianami lub kartkówkami. Lubi mieć najwyższe oceny z klasy. Czuje się wręcz urażony, kiedy ktoś dostanie lepszą ocenę. Nie wyobraża sobie nie przygotować się do lekcji. Mama nauczyła go, że warto zapisywać się na różne konkursy, gdyż za każdy konkurs dostawał jakąś nagrodę. Zgłasza się na wszelkie kółka i zajęcia dodatkowe. Robi zadania dla chętnych i projekty. Jest bardzo kreatywny. Potrafi napisać wiersz lub dowolne wypracowanie bez żadnego problemu. Ładnie maluje, a jego obrazki zawsze zadziwiały jego rodzinę. Nie lubi rutyn i prototypów. Żyje według siebie i nikt nie ma prawa mu w tym przeszkodzić. Zawsze trzyma się swojego zdania. Jeżeli coś postanowi, to tak ma być i koniec. Łatwo jest go zdenerwować, a najłatwiej sprzeciwiając się mu. Potrafi wyrządzić wielką kłótnię i nigdy nie odpuści. Jest odważny i lubi się popisywać. Uwielbia chwalić się przed innymi swoimi ocenami czy osiągnięciami. Akceptuje wszystkie osoby, które odbiegają od reszty. Nie przepada za dokuczaniem i sam nikomu nie dokucza. Stara się bronić osoby, którym ktoś wyrządza krzywdę. 

Wygląd postaci:

Kiedy spojrzy się na Nathana widać średniego wzrostu, szczupłego chłopaka. Nigdy nie miał problemów związanych z jego wyglądem. Wręcz przeciwnie, było kilka dziewczyn, którym się podobał. Zacznę opisywać go od góry. Mała głowa i włosy koloru jasny blond. Jego fryzura to zazwyczaj na krótko obcięte boki i tył, a góra dłuższa i postawiona na żelu czy gumie do włosów. Jego uszy nie odstają od głowy. Nie za wysokie czoło i niebieskie, głębokie jak ocean oczy. Nos chłopaka jest mały i niezadarty. Niżej widać zawsze uśmiechnięte usta. Szyja Nathana jest krótka i chuda. Szczupły tułów i długie nogi. Nie odbiega wyglądem od innych nastolatków. Jego karnacja jest brzoskwiniowa. Ubiera się w luźne ubrania, gdyż nie lubi, kiedy coś go uwiera.

 

Historia postaci:

Letniego, słonecznego dnia 10 lipca 2048 roku, w szpitalu św. Munga urodziły się wreszcie wyczekiwane bliźniaki. Na tą chwilę czekała cała rodzina, która zjechała się do szpitala, aby zobaczyć noworodki. Były przeurocze. Rodzice nadali im imiona Nathan i Axel. Po powrocie do domu ze szpitala czekał już na nich pięknie przygotowany pokój. Pełno zabawek i innych bajerów. Mieszkali oni bowiem w domku jednorodzinnym. Rodziców mieli w miarę bogatych, dlatego niczego im nie brakowało. Kiedy skończyli pierwszy rok, zebrała się cała rodzina, aby to uczcić. Dostali masę prezentów. Przez całe dzieciństwo rodzice rozpieszczali ich i dawali im tego czego chcieli. Niczego im nie brakowało. Mieli wielu przyjaciół, z którymi często się kłócili, gdyż taka jest ich natura. Nie wiedzieli o magii, bo ich rodzice chcieli, aby sami to odkryli. No i stało się. Pewnego dnia rozpoczęła się wielka kłótnia. W całym domu było słychać ich krzyki. A o co się kłócili? O misia. Miś był jeden, a ich dwóch. I co teraz? Szarpali go za ręce. Wyrywali sobie, aż w końcu nadszedł finał. Tak się uwzięli, że prawie go rozszarpali. Ciągnęli go za obie ręce, a tu nagle niespodzianka! Miś chciał zaznać spokoju i  się od nich wyrwał. Jak? Po prostu, coś zaczęło go ciągnąć w górę. Chłopcy patrzeli na misia z otwartymi ustami, a kiedy opadł pobiegli do mamy. Rodzice wszystko im wytłumaczyli, a oni, jako że byli dziećmi, od razu uwierzyli. Zaczęto oczekiwania na jedenaste urodziny. Wreszcie nadszedł ten dzień. Od rana patrzyli w okno, aż w końcu zwątpili. Nie dawali nikomu żyć. Ciągle gadali tylko o Hogwarcie. Ale sowa o nich nie zapomniała. Kiedy mama przyniosła na stół tort przez okno wleciała sowa i wrzuciła w palące się świeczki dwa listy. Tata szybko ugasił je i podał chłopcom. Skakali z radości i nie obchodziły ich już prezenty od rodziny. Pobiegli na górę i zaczęli się pakować, lecz do września pozostał jeszcze miesiąc. Rodzice im to powiedzieli i nie byli zbytnio zadowoleni. No, ale doczekali się. Ze swoimi walizkami poszli na ulicę Pokątną gdzie zakupili swoje różdżki. Następnie wybrali się na stację King's Cross, gdzie pożegnali się ze swoimi rodzicami. Mama płakała, a tata powstrzymywał się od tego. Chłopcy z uśmiechem się z nimi pożegnali, a potem machali im z okna pociągu. W kabinie pilnowali, żeby nikt do nich nie wszedł, bo chcieli mieć całą dla siebie. Podczas podróży do Hogwartu zaczęli się kłócić o cukierki, które ostatecznie rozsypali i zbierali do końca, przez co nie widzieli drogi. Teraz pozostało im tylko jak najlepiej się uczyć i skończyć szkołę.

Udziel poprawnych odpowiedzi:

Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?

Hej, nazywam się Nathan Moore, a co?

Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)

(Na placu Defilad.)

Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*

*Spojrzał na zupę i powąchał ją, po czym wziął się do jedzenia.*

Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze:

Drollercaster

Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl?

Tak

Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.

[Mikowskyy]

Zaakceptowane!
Trafiasz do...

Na serwerze zgłoś się po rangę, pisząc: /helpop Zaakceptowano moje podanie. [Link do podania].