25.07.2018 16:20
Imię i nazwisko: Lily Smith
Miejsce urodzenia: Bournemouth, Wielka Brytania
Status krwi: 25%
Cechy charakteru: Bardzo przejmuję się krytyką, ale staram się tego nie pokazywać. Jestem kreatywna, troskliwa i uwielbiam czytać książki, ale też jestem wrażliwa. Potrafię być bardzo arogancka. Denerwują mnie osoby, które próbują pokazać jaką mają władzę nad kimś, więc w obliczu takiego zachowania często zaczynam się kłócić. Lubię pomagać ludziom potrzebującym. Potrafię sie bardzo zaangażować, ale później wszystko mnie nagle przestaje interesować, a zaczyna wręcz nudzić.
Wygląd postaci: Moje włosy są długie i proste w kolorze jasnego brązu, a oczy są wielkie i niebieskie. Jestem średniego wzrostu, szczupłą dziewczyną.
Historia postaci: Urodziłam się 27 kwietnia w bardzo słoneczny poranek. Moi rodzice zmarli niedługo po tym i jedyne co wiem, to jak wyglądali, co lubili robić i że zmarli tragicznie. Mieszkałam u cioci. Chodziłam do zwykłej szkoły w moim mieście. Nie byłam tam jakąś prymuską, ale dobrze się uczyłam. Za moje dobre wyniki ciocia zawsze kupowała mi na wakacje tyle książek ile chciałam. Pewnego dnia do szkoły przyjechał jakiś Pan. Od początku dało się zauważyć, że jest tu dlatego, ponieważ mu kazano. Z obrzydzeniem na twarzy opowiadał nam o szkółce letniej. Miałam go dość, bo zachowywał się okropnie. Nagle spadł mu długopis i moja koleżanka, która siedziała najbliżej tego mężczyzny, podała mu go. Osobnik nie przyjął długopisu, powiedział aby moja koleżanka go postawiła na stole, a następnie wyciągnął jakiś płyn dezynfekujący i czyścił długopis. Nasze nauczycielki zaniemówiły, a ja już myślałam, że nie wytrzymam. Zebrałam się na odwagę i zaczęłam się z nim kłócić, że co on sobie wyobraża, że jest niby lepszy od nas? Mężczyzna odpowiedział mi bardzo brzydkim słowem. Czasami potrafię być arogancka, ale nigdy bym nie powiedziała tak dziecku. Byłam wściekła, a żadna nauczycielka w ogóle nie zareagowała. Za mężczyzną stał stolik, na którym był słoik z dżdżownicami, bo mieliśmy dzisiaj obserwować te stworzenia, a po lekcji wypuscić je do ich środowiska naturalnego. Pomyślałam sobie, że ten Pan zasłużył na to, aby te dżdżownice po nim chodzily. Nagle jakby za jakimś życzeniem stolik upadł i rozbil się słoik z dżdżownicami. W krótkim czasie, wsyztskie chodziły po mężczyźnie, który wrzeszczał i obrażał naszą szkołę i los za to, że to musiały to być akurat dżdżownice. Po tym zastanawiałm się czy to wszystko przeze mnie i stwierdziłam, ze lepiej o tym nikomu nie mówić. Parę miesięcy później przyszedł do mnie jakiś list. Przeczytałam go i byłam trochę zdziwiona. Nigdy nie słyszałam o czymś takim jak magia. Moja ciocia powiedziała mi, że takie coś na prawdę istnieje. Tego wieczoru dowiedzialam się prawdy na temat śmierci moich rodziców. Moja mama pochodziła z mugolskiej, a tata był półkrwi. Brat taty zdecydowanie spzreciwiał się temu, aby ożenił się z mugolką. Tata go nie posłuchał, a zdenerwowany brat taty zabił wsyztskich zaklęciem śmiercionośnym. Podobno mnie szukal, ale byłam wtedy u dziadków, bo rodzice musieli "załatwić jakąś sparwę". Kiedy wujek uświadomił sobie co zrobił, to popełnił samobójstwo. Ciocia zabrała mnie na ulicę pokątną i kupiłyśmy wszystko co trzeba było. Chyba najdłużej zatrzymałyśmy się przy książkach. Następnie poszłyśmy na peron szukać 9 i 3/4. Przed wejściem pożegnałam się z ciocią i obiecałam, że będę do niej często pisać. Następnie weszłam do pociagu...
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Cześć, Lily Smith. A ty?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Na placu Defilad 1)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
Dzięki *odbiera talerz*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Z Youtube
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Miejsce urodzenia: Bournemouth, Wielka Brytania
Status krwi: 25%
Cechy charakteru: Bardzo przejmuję się krytyką, ale staram się tego nie pokazywać. Jestem kreatywna, troskliwa i uwielbiam czytać książki, ale też jestem wrażliwa. Potrafię być bardzo arogancka. Denerwują mnie osoby, które próbują pokazać jaką mają władzę nad kimś, więc w obliczu takiego zachowania często zaczynam się kłócić. Lubię pomagać ludziom potrzebującym. Potrafię sie bardzo zaangażować, ale później wszystko mnie nagle przestaje interesować, a zaczyna wręcz nudzić.
Wygląd postaci: Moje włosy są długie i proste w kolorze jasnego brązu, a oczy są wielkie i niebieskie. Jestem średniego wzrostu, szczupłą dziewczyną.
Historia postaci: Urodziłam się 27 kwietnia w bardzo słoneczny poranek. Moi rodzice zmarli niedługo po tym i jedyne co wiem, to jak wyglądali, co lubili robić i że zmarli tragicznie. Mieszkałam u cioci. Chodziłam do zwykłej szkoły w moim mieście. Nie byłam tam jakąś prymuską, ale dobrze się uczyłam. Za moje dobre wyniki ciocia zawsze kupowała mi na wakacje tyle książek ile chciałam. Pewnego dnia do szkoły przyjechał jakiś Pan. Od początku dało się zauważyć, że jest tu dlatego, ponieważ mu kazano. Z obrzydzeniem na twarzy opowiadał nam o szkółce letniej. Miałam go dość, bo zachowywał się okropnie. Nagle spadł mu długopis i moja koleżanka, która siedziała najbliżej tego mężczyzny, podała mu go. Osobnik nie przyjął długopisu, powiedział aby moja koleżanka go postawiła na stole, a następnie wyciągnął jakiś płyn dezynfekujący i czyścił długopis. Nasze nauczycielki zaniemówiły, a ja już myślałam, że nie wytrzymam. Zebrałam się na odwagę i zaczęłam się z nim kłócić, że co on sobie wyobraża, że jest niby lepszy od nas? Mężczyzna odpowiedział mi bardzo brzydkim słowem. Czasami potrafię być arogancka, ale nigdy bym nie powiedziała tak dziecku. Byłam wściekła, a żadna nauczycielka w ogóle nie zareagowała. Za mężczyzną stał stolik, na którym był słoik z dżdżownicami, bo mieliśmy dzisiaj obserwować te stworzenia, a po lekcji wypuscić je do ich środowiska naturalnego. Pomyślałam sobie, że ten Pan zasłużył na to, aby te dżdżownice po nim chodzily. Nagle jakby za jakimś życzeniem stolik upadł i rozbil się słoik z dżdżownicami. W krótkim czasie, wsyztskie chodziły po mężczyźnie, który wrzeszczał i obrażał naszą szkołę i los za to, że to musiały to być akurat dżdżownice. Po tym zastanawiałm się czy to wszystko przeze mnie i stwierdziłam, ze lepiej o tym nikomu nie mówić. Parę miesięcy później przyszedł do mnie jakiś list. Przeczytałam go i byłam trochę zdziwiona. Nigdy nie słyszałam o czymś takim jak magia. Moja ciocia powiedziała mi, że takie coś na prawdę istnieje. Tego wieczoru dowiedzialam się prawdy na temat śmierci moich rodziców. Moja mama pochodziła z mugolskiej, a tata był półkrwi. Brat taty zdecydowanie spzreciwiał się temu, aby ożenił się z mugolką. Tata go nie posłuchał, a zdenerwowany brat taty zabił wsyztskich zaklęciem śmiercionośnym. Podobno mnie szukal, ale byłam wtedy u dziadków, bo rodzice musieli "załatwić jakąś sparwę". Kiedy wujek uświadomił sobie co zrobił, to popełnił samobójstwo. Ciocia zabrała mnie na ulicę pokątną i kupiłyśmy wszystko co trzeba było. Chyba najdłużej zatrzymałyśmy się przy książkach. Następnie poszłyśmy na peron szukać 9 i 3/4. Przed wejściem pożegnałam się z ciocią i obiecałam, że będę do niej często pisać. Następnie weszłam do pociagu...
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Cześć, Lily Smith. A ty?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Na placu Defilad 1)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
Dzięki *odbiera talerz*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Z Youtube
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
![[Obrazek: 3dqndfR.png]](https://i.imgur.com/3dqndfR.png)