18.08.2018 20:04
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 19.08.2018 19:47 przez Eriksana. Edytowano w sumie 10 razy.)
Imię i nazwisko: Erikasana Nightmer
Miejsce urodzenia: Dolina Godryka
Status krwi: 50% (matka mugolka, ojciec czarodziej)
Cechy charakteru: Eriksana od dziecka była ciekawska oraz śmiała. Kochała adrenalinę i stała się odważniejsza od kiedy zaczęła trenować z ojcem Quiddlitch w wieku dziesięciu lat. Sama przed sobą może przyznać, że jest szczera do bólu, gdyż nienawidzi kłamstw, którymi otoczyli ją starsze dzieci, które wmawiały jej, że nie jest czarodziejką. Umiała się poświęcić i być bardzo lojalną wobec rodziców, kiedy oni mówili, że nie puszczą jej do ogródka, gdzie latała na miotle z ojcem. Przez jej miłość do żartów stała się trochę lekkomyślna, lecz kiedy chciała była naprawdę mądra i inteligentna. Postanowiła, że w Hogwarcie będzie szlachetna i lojalna wobec swojego domu nie ważne jaki będzie, choć marzyła o byciu Gryfonem, tak samo jak jej rodzice. Oczywiste jest to, że kiedy się naprawdę wkurzy jest wredna, sarkastyczna, ironiczna oraz zdarza jej się przeklinać.
Wygląd postaci: Brązowe włosy, którym często są farbowane okalają twarz Eriki. Jej blada cera pokazuje, że czarodziejka nie lubi słońca. Brązowe oczy w odcieniu ciemnej czekolady już od najmłodszych lat patrzyły z ciekawością na świat. Dzięki biegom przez pobliski las ma wysportowaną i silną sylwetkę. Długie rzęsy i wyraźne usta nie potrzebują kosmetyków, które i tak rzadko idą w ruch. Lekko zarysowana szczęka dodaje jej na swój sposób urok. Mały podbródek i nosek, są według jej rodziny naprawdę słodkie. Nie jest najwyższa, ale też nie najniższa jak na jedenastolatkę . Mimo dość drobnej postury była zwinna, szybka i wystarczająco silna, by w razie czego się obronić. Dwie blizny nie wiadomo skąd znajdują się na jej plecach ukryte pod koszulką. Jej silne i zgrabne nogi pozwalają jej na długi bieg, a dzięki nim wyrobiła sobie dobrą kondycję. Jest chuda przez co jej babcie zawszę chcą ją utuczyć.
Historia postaci: Erikasana urodziła się latem w pochmurny dzień. Jej duże oczy z ciekawością badały cały świat. Kilka dni potem razem z mamą wyszła ze szpitala. Gdy dotarli do domu w Dolinie Godryka odrazu przybyła najbliższa rodzina chcąc zobaczyć małą dziewczynkę. Erika dorastała spokojnie, uczona tolerancji dla ludzi każdej krwi. Tak żyła przez kilka lat. Pewnego wieczoru ojciec zaczął jej opowiadać o meczach Quiddlitcha w Hogwarcie i od tamtej pory go uwielbiała oraz chciała zostać ścigającą w swoim domu. W dziesiąte urodziny dostała swoją własną miotłę Nimbusa 2000 i białą sowę, którą nazwała Winter. Erika od razu zaczęła robić postępy w lataniu na miotle, co pokazywało, że ma wrodzony talent z czego ojciec był bardzo dumny. W dzień przed jedenastymi urodzinami była tak podekscytowana, że nie mogła usiedzieć w miejscu. Następnego dnia wyszli do wesołego miasteczka, gdzie pod wpływem złości, spowodowanej przez śmiejących się z niej starszych nastolatków, bo przegrała na jakimś stoisku, wszystkie szklane rzeczy się rozbiły w tym okulary jednego chłopaka. Po powrocie do domu pod wieczór przyleciała sowa z Hogwartu razem z listem. Po zamęczeniu rodziców w końcu poszli na Pokątną, gdzie robili wielkie zakupy. Książki, pergaminy, pióra, rzeczy do Eliksirów, szaty, przysmaki dla Winter oraz zestaw miotlarski. Oczywiście na sam koniec została różdżka. W sklepie Olivandera nie było kolejki, więc odrazu od wejścia zaczęło się szukanie tej jedynej. Gdy dziewczyna była już na skraju załamania w końcu któraś ją wybrała. Zapłaciła 15 galeonów tak, jak powiedział sprzedawca i wyszłam na zewnątrz. Tydzień później wyszła na zewnątrz, by się przewietrzyć. Weszła jak zawsze do lasu, gdy usłyszała jakiś szmer. Przez strach tym dźwiękiem był tak duży, że wszystkie rośliny wokół niej zwiędły, a ona uciekła nie wspominając o tym nic rodzicom. W dzień wyjazdu z uśmiechem pożegnała się z rodzicami, którzy tak samo jak dziewczyna byli szczęśliwi, że ich córka trafiła do Hogwartu. Erika obiecała pisać do rodziców najczęściej, jak się da by się nie martwili. Mieli świetne relacje, więc nie chciała ich zepsuć. Po długim pożegnaniu, podekscytowana ruszyła do pociągu w poszukiwaniu nowej przygody.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Hejka. *uśmiecha się* Jestem Erika Nightmer, a ty? Jak Ci na imię?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Nigdy nie byłam w Warszawie, więc niestety nie.)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Patrzy zdziwiona na talerz, który podaje jej Steven, po czym z uśmiechem przyjmuje talerz* Dzięki, ale co to jest? *pyta się* No wiesz nie znam cię dokładnie, więc wolę uważać. *śmieje się lekko*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Przeglądając stronę skmedix
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Miejsce urodzenia: Dolina Godryka
Status krwi: 50% (matka mugolka, ojciec czarodziej)
Cechy charakteru: Eriksana od dziecka była ciekawska oraz śmiała. Kochała adrenalinę i stała się odważniejsza od kiedy zaczęła trenować z ojcem Quiddlitch w wieku dziesięciu lat. Sama przed sobą może przyznać, że jest szczera do bólu, gdyż nienawidzi kłamstw, którymi otoczyli ją starsze dzieci, które wmawiały jej, że nie jest czarodziejką. Umiała się poświęcić i być bardzo lojalną wobec rodziców, kiedy oni mówili, że nie puszczą jej do ogródka, gdzie latała na miotle z ojcem. Przez jej miłość do żartów stała się trochę lekkomyślna, lecz kiedy chciała była naprawdę mądra i inteligentna. Postanowiła, że w Hogwarcie będzie szlachetna i lojalna wobec swojego domu nie ważne jaki będzie, choć marzyła o byciu Gryfonem, tak samo jak jej rodzice. Oczywiste jest to, że kiedy się naprawdę wkurzy jest wredna, sarkastyczna, ironiczna oraz zdarza jej się przeklinać.
Wygląd postaci: Brązowe włosy, którym często są farbowane okalają twarz Eriki. Jej blada cera pokazuje, że czarodziejka nie lubi słońca. Brązowe oczy w odcieniu ciemnej czekolady już od najmłodszych lat patrzyły z ciekawością na świat. Dzięki biegom przez pobliski las ma wysportowaną i silną sylwetkę. Długie rzęsy i wyraźne usta nie potrzebują kosmetyków, które i tak rzadko idą w ruch. Lekko zarysowana szczęka dodaje jej na swój sposób urok. Mały podbródek i nosek, są według jej rodziny naprawdę słodkie. Nie jest najwyższa, ale też nie najniższa jak na jedenastolatkę . Mimo dość drobnej postury była zwinna, szybka i wystarczająco silna, by w razie czego się obronić. Dwie blizny nie wiadomo skąd znajdują się na jej plecach ukryte pod koszulką. Jej silne i zgrabne nogi pozwalają jej na długi bieg, a dzięki nim wyrobiła sobie dobrą kondycję. Jest chuda przez co jej babcie zawszę chcą ją utuczyć.
Historia postaci: Erikasana urodziła się latem w pochmurny dzień. Jej duże oczy z ciekawością badały cały świat. Kilka dni potem razem z mamą wyszła ze szpitala. Gdy dotarli do domu w Dolinie Godryka odrazu przybyła najbliższa rodzina chcąc zobaczyć małą dziewczynkę. Erika dorastała spokojnie, uczona tolerancji dla ludzi każdej krwi. Tak żyła przez kilka lat. Pewnego wieczoru ojciec zaczął jej opowiadać o meczach Quiddlitcha w Hogwarcie i od tamtej pory go uwielbiała oraz chciała zostać ścigającą w swoim domu. W dziesiąte urodziny dostała swoją własną miotłę Nimbusa 2000 i białą sowę, którą nazwała Winter. Erika od razu zaczęła robić postępy w lataniu na miotle, co pokazywało, że ma wrodzony talent z czego ojciec był bardzo dumny. W dzień przed jedenastymi urodzinami była tak podekscytowana, że nie mogła usiedzieć w miejscu. Następnego dnia wyszli do wesołego miasteczka, gdzie pod wpływem złości, spowodowanej przez śmiejących się z niej starszych nastolatków, bo przegrała na jakimś stoisku, wszystkie szklane rzeczy się rozbiły w tym okulary jednego chłopaka. Po powrocie do domu pod wieczór przyleciała sowa z Hogwartu razem z listem. Po zamęczeniu rodziców w końcu poszli na Pokątną, gdzie robili wielkie zakupy. Książki, pergaminy, pióra, rzeczy do Eliksirów, szaty, przysmaki dla Winter oraz zestaw miotlarski. Oczywiście na sam koniec została różdżka. W sklepie Olivandera nie było kolejki, więc odrazu od wejścia zaczęło się szukanie tej jedynej. Gdy dziewczyna była już na skraju załamania w końcu któraś ją wybrała. Zapłaciła 15 galeonów tak, jak powiedział sprzedawca i wyszłam na zewnątrz. Tydzień później wyszła na zewnątrz, by się przewietrzyć. Weszła jak zawsze do lasu, gdy usłyszała jakiś szmer. Przez strach tym dźwiękiem był tak duży, że wszystkie rośliny wokół niej zwiędły, a ona uciekła nie wspominając o tym nic rodzicom. W dzień wyjazdu z uśmiechem pożegnała się z rodzicami, którzy tak samo jak dziewczyna byli szczęśliwi, że ich córka trafiła do Hogwartu. Erika obiecała pisać do rodziców najczęściej, jak się da by się nie martwili. Mieli świetne relacje, więc nie chciała ich zepsuć. Po długim pożegnaniu, podekscytowana ruszyła do pociągu w poszukiwaniu nowej przygody.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Hejka. *uśmiecha się* Jestem Erika Nightmer, a ty? Jak Ci na imię?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Nigdy nie byłam w Warszawie, więc niestety nie.)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Patrzy zdziwiona na talerz, który podaje jej Steven, po czym z uśmiechem przyjmuje talerz* Dzięki, ale co to jest? *pyta się* No wiesz nie znam cię dokładnie, więc wolę uważać. *śmieje się lekko*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Przeglądając stronę skmedix
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
![[Obrazek: 58FGqR8.png]](https://i.imgur.com/58FGqR8.png)