[Hapel]

1.9. OGRANICZENIA

Klątwa daje swojemu nosicielowi sporą moc głównie pod względem fizycznym, jednakże w zamian, dusza jest stopniowo wyniszczana. Wymiana bardzo podobna jak przy praktykowaniu czarnej magii, lecz w tym wypadku jest ona o wiele bardziej ohydna w skutkach. Gdyby wampiry myślały o swojej śmierci z pewnością chciałyby czym prędzej zakończyć swoją egzystencję. Kluczowym jednak dla istnienia wampira jest ich niekończący się głód, który uniemożliwia im wszelkie formy samobójstwa.

Wrażliwości, negatywne bodźce i słabości:

• Za dnia, na zewnątrz odczuwają zawsze fizyczny ból wzdłuż swych żył. Może być bardzo nieprzyjemny, jednakże większości udaje się go z ledwością wytrzymywać. Przyczyną nie są promienie słoneczne, lecz sama natura klątwy.
  
• Wystawione na silne światło odczuwają pieczenie, zależnie od jego siły może to być też palący ból przyprawiający o uczucie palenia się. Nie wpływa jednak na ciało.
  
• Nie krwawią, chociaż jeśli ktoś jakimś sposobem ulałby z nich ich krew to byłoby to mocno odczuwalne. Mogłoby nawet doprowadzić do silnego osłabienia, czy też śpiączki.
  
• Naturalnym wrogiem wampirów są wilkołaki, ich krew (w formie przemienionej) w małych ilościach wprowadzona do organizmu krwiopijca doprowadza do bolesnych mutacji, w większych zwykle do śmierci, choć czasami zwyczajnie zapadają w śpiączkę.
  
• Klątwa doprowadza z czasem do obłędu, szczególnie, gdy wampir wkracza na ścieżkę picia lepszej jakości krwi. Można spowolnić ten proces, lub całkowicie go zniwelować, jednakże jedynie jednostki o najsilniejszej woli, stroniące od okrucieństwa, będą w stanie to osiągnąć.
  
• Siła magiczna wampirów jest ograniczona i czerpana wyłącznie z klątwy. Tylko dlatego są w stanie czarować będąc martwymi.