18.10.2018 22:47
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 20.10.2018 11:39 przez Fabek1214. Edytowano w sumie jeden raz.)
Imię i nazwisko: Thomas Russo
Miejsce urodzenia: Szpital Świętego Munga w Londynie
Status krwi: 50%
Cechy charakteru: Thomas jest inteligentny co pokazują wyniki jakie osiągał w szkole mugolskiej. Potrafi bardzo szybko przyswoić nową wiedzę. Nie brakuje mu również oryginalności czy kreatywności, którą uwielbia ukazywać w swoich opowieściach, które czasami piszę w swoim specjalnym zeszycie. Oprócz tego, nie można zapomnieć, że w najgorszych sytuacjach potrafi się opanować, zachowuje tą zimną krew oraz nie brakuje mu zdrowego rozsądku, wie kiedy i co zrobić, nawet w najbardziej stresujących momentach, ale bardzo obawia się przedstawień publicznych dlatego nie angażuje się w takie sprawy. Chłopak jest indywidualistą, co oznacza, że woli działać sam. Czasami bardzo trudno mu podzielić się z kimś swoją wiedzą więc praca w zespole nie idzie mu najlepiej. Do tego wszystkiego trzeba dodać, że Thomas jest bardzo uparty, czasami wie, że nie ma racji, ale na siłę będzie trwać przy swoim.
Wygląd postaci: Thomas jest przeciętnego wzrostu, jak na swój wiek. Jest dość szczupły z powodu tego, że dość często chodził z kolegami bawić się, wspinać po drzewach itp. Karnację odziedziczył po ojcu, który pochodzi z Hiszpanii, jednak prawie niczym nie jest więcej podobny. Jego włosy to istne przejście tornada na jego głowie, każdy brązowy włos musi być ułożony w zupełnie inną stronę. Na szczęście nie widać tego aż tak, ponieważ włosy są ścięte dość krótko. Cała twarz jest zaokrąglona, usta proporcjonalne do reszty twarzy, kąciki ust leciutko podniesione do góry, więc można zauważyc lekki uśmiech. Zęby troszeczkę nierówne. Nos prosty, nożdża dość duże, oczy dość wysoko, w kolorze szarości, chociaż w świetle mogą wyglądać jak zielone. Brwi trochę nad oczami, lekko zakrzywione i bardzo krzaczaste. Natiomiast lewa brew jest trochę wyżej niż prawa, co widać od razu. Na prawej brwi, mniej więcej na jej środku widać coś na wzór blizny.
Historia postaci:Thomas urodził się w rodzinie średnio zamożnej, czasami były lepsze rzeczy, a czasami musieli przeżyć bez najdroższych składników. To nauczyło chłopaka, żeby traktował wszystko z szacunkiem, ponieważ nigdy nie wiadomo, co może zabraknąć.Thomas mieszkał z rodzicami na wsi niedaleko Londynu. Tom jest jedynakiem, oprócz tego w rodzinie matka jest czarownicą, a ojciec mugolem, dlatego jest czarodziejem pół krwi. Matka do narodzin syna pracowała w Św. Mungu w oddziale urazów magizoologicznych, ojciec natomiast zajmował się swoim sklepem. Od najmłodszych lat posiadał swojego najlepszego przyjaciela, z którym spędzał swoje całe dzieciństwo. Razem się bawili, spędzali wakacje, uczyli się, rozrabiali. Nie potrafili żyć bez siebie.W wieku około 8 lat przydażyła mu się pewna przygoda, która zmieniła jego życie drastycznie. Pewnego razu byli razem w sadzie, gdzie pracownicy zajmowali się zbieraniem wiśni. Tom bardzo chciał spróbować, bo wyglądały bardzo ładnie, było widać, że ktoś bardzo o nie dbał oraz był ciekawy smaku. Okazało się, że nie mogli ich wziąć bo wszystkie muszą udać się do sklepów. Chłopcy byli rozczarowani i zawiedzeni. Przy ostatnich drzewach wiśni, na samym końcu sadu, w miejscu gdzie robotników już nie było, chłopcy jednak chcieli zdobyć te pyszne owoce. Szukali po drzewach, ale nie znaleźli żadnych, które mogliby zerwać. Wszystkie były za wysoko. W końcu chłopcy zdecydowali, że muszą wrócić do domu, w tym właśnie momencie usłyszeli jak z drzewa coś się zrywa, a zaraz koło nich latały już dwie wiśnie. Szczęśliwi zabrali je, zjedli i skierowali się w stronę swoich domów. Po powrocie do domu Thom był tak podekscytowany, że opowiedział całą historię rodzicom. Po opowiedzeniu całego zajścia, matka powiedziała, że bardzo się cieszy, z powodu ukazaniu mocy, Tom oczywiście nie wiedział o co chodzi więc zaczął dopytywać. Więc mama zaczęła mu opowiadać historię o czarodziejach, liście, który przyjdzie do niego w wieku 11 lat oraz, że będą musieli udać się na specjalną ulicę gdzie kupią wszystko potrzebne chłopakowi do szkoły. Dla Toma to było coś co jeszcze bardziej go zachwycało. Bardzo się cieszył, że był czarodziejem. Następnego dnia spotkał się ze swoim przyjacielem, któremu wszystko opowiedział. Bardzo zasmuciła go wiadomość, że to tylko on jest czarodziejem. Po kolejnym spędzonym dniu razem, Thom poprosił mamę o to by opowiedziała mu coś o szkole. Dowiedział się, że 1 września muszą dostać się na specjalny peron, a tam będzie czekać na niego podróż pociągiem do szkoły. Nie był z tego zadowolony, ponieważ musiał wtedy rozstać się ze swoim przyjacielem. Jednak chęć rozwijania się była u niego ważniejsza i bardzo mu się to podobało. Dzień za dniem mijał, miesiąc za miesiącem, a także rok za rokiem. W końcu nadeszły 11. urodziny Thomasa. Cieszył się ze wszystkich prezentów, jednak czekał na ten jedyny list. Wszyscy się świetnie bawili, ale Tom oczekiwał listu, cały czas siedząc przed oknem, albo drzwiami, gdzie w każdym momencie mogł wpaść przez szparkę na listy, jego list. List z Hogwartu nie zdążył przyjść za nim skończyła się impreza. Kiedy mugole opuścili mieszkanie Russo, na horyzoncie pokazała się sowa. Mama szybko otworzyła okno, żeby mogła wlecieć oraz zawołała Thoma. On przybiegł bardzo szybko, zabrał list i nie skupił się już na niczym innym jak tylko i wyłącznie na liście. Z treści wynikało, że dostał się do Hogwartu, były zapisane podręczniki jakich potrzebuje, oraz wszelkich innych akcesorii, które pomogą mu w nauce. Było już późno więc mama stwierdziła, że już jutro pojadą po wszelkie zakupy i pokaże synowi to, o czym opowiadała mu tak wiele opowieści. Na ulicy pokątnej kupilii wszystkie książki do nauki, kociołek, nowe szaty oraz najważniejsze różdżkę. Po powrocie do domu Thom schował to wszystko do szafy którą miał w pokoju i wyczekiwał końca wakacji. Ostatniego dnia wakacjii, poranek. Mama zapukała do niego do pokoju, budząc go przy okazji. Powiedziała, że to dziś. Chłopiec zerwał się z łóżka, spakował, ubrał i zszedł na dół, żeby zjeść śniadanie. Po śniadaniu nie mógł zapomnieć o swoim przyjacielu, więc pobiegł jak naszybciej do niego, żeby się pożegnać. Obydwoje nie mogli w to uwierzyć, jednak wszystko było już ustalone, że Tom pojedzie. Wrócił do domu, zabrał wszystkie rzeczy z góry, i zszedł z tym wszystkim na dół. Pożegnał się z ojcem, bo uznał, że nie zna się na tym i lepiej jeśli zostanie w domu. Wraz z matką, pozabierali wszystkie przedmioty i ruszyli do Londynu. Po dotarciu na King Cross, mama zaprowadziła chłopaka w miejsce gdzie musi wbiec. Złapała go za rękę i ruszyli razem. Udało się ! Thomas nie mógł uwierzyć, że jest już na peronie 9 i 3/4. Było dokładnie tak samo jak w opowieściach mamy. Thom nie mógł czekać, pożegnał się z mamą, wziął swoje rzeczy i wpakował się do pociągu, do pustego przedziału. I tak właśnie zaczęła się jego historia z magią.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Cześć, jestem Thomas Russo, a ty ?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Tak wiem, byłem przy nim 2 razy.)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
Dziękuję! *Odbiera zupę i kieruje się do stolika*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Z YT
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Miejsce urodzenia: Szpital Świętego Munga w Londynie
Status krwi: 50%
Cechy charakteru: Thomas jest inteligentny co pokazują wyniki jakie osiągał w szkole mugolskiej. Potrafi bardzo szybko przyswoić nową wiedzę. Nie brakuje mu również oryginalności czy kreatywności, którą uwielbia ukazywać w swoich opowieściach, które czasami piszę w swoim specjalnym zeszycie. Oprócz tego, nie można zapomnieć, że w najgorszych sytuacjach potrafi się opanować, zachowuje tą zimną krew oraz nie brakuje mu zdrowego rozsądku, wie kiedy i co zrobić, nawet w najbardziej stresujących momentach, ale bardzo obawia się przedstawień publicznych dlatego nie angażuje się w takie sprawy. Chłopak jest indywidualistą, co oznacza, że woli działać sam. Czasami bardzo trudno mu podzielić się z kimś swoją wiedzą więc praca w zespole nie idzie mu najlepiej. Do tego wszystkiego trzeba dodać, że Thomas jest bardzo uparty, czasami wie, że nie ma racji, ale na siłę będzie trwać przy swoim.
Wygląd postaci: Thomas jest przeciętnego wzrostu, jak na swój wiek. Jest dość szczupły z powodu tego, że dość często chodził z kolegami bawić się, wspinać po drzewach itp. Karnację odziedziczył po ojcu, który pochodzi z Hiszpanii, jednak prawie niczym nie jest więcej podobny. Jego włosy to istne przejście tornada na jego głowie, każdy brązowy włos musi być ułożony w zupełnie inną stronę. Na szczęście nie widać tego aż tak, ponieważ włosy są ścięte dość krótko. Cała twarz jest zaokrąglona, usta proporcjonalne do reszty twarzy, kąciki ust leciutko podniesione do góry, więc można zauważyc lekki uśmiech. Zęby troszeczkę nierówne. Nos prosty, nożdża dość duże, oczy dość wysoko, w kolorze szarości, chociaż w świetle mogą wyglądać jak zielone. Brwi trochę nad oczami, lekko zakrzywione i bardzo krzaczaste. Natiomiast lewa brew jest trochę wyżej niż prawa, co widać od razu. Na prawej brwi, mniej więcej na jej środku widać coś na wzór blizny.
Historia postaci:Thomas urodził się w rodzinie średnio zamożnej, czasami były lepsze rzeczy, a czasami musieli przeżyć bez najdroższych składników. To nauczyło chłopaka, żeby traktował wszystko z szacunkiem, ponieważ nigdy nie wiadomo, co może zabraknąć.Thomas mieszkał z rodzicami na wsi niedaleko Londynu. Tom jest jedynakiem, oprócz tego w rodzinie matka jest czarownicą, a ojciec mugolem, dlatego jest czarodziejem pół krwi. Matka do narodzin syna pracowała w Św. Mungu w oddziale urazów magizoologicznych, ojciec natomiast zajmował się swoim sklepem. Od najmłodszych lat posiadał swojego najlepszego przyjaciela, z którym spędzał swoje całe dzieciństwo. Razem się bawili, spędzali wakacje, uczyli się, rozrabiali. Nie potrafili żyć bez siebie.W wieku około 8 lat przydażyła mu się pewna przygoda, która zmieniła jego życie drastycznie. Pewnego razu byli razem w sadzie, gdzie pracownicy zajmowali się zbieraniem wiśni. Tom bardzo chciał spróbować, bo wyglądały bardzo ładnie, było widać, że ktoś bardzo o nie dbał oraz był ciekawy smaku. Okazało się, że nie mogli ich wziąć bo wszystkie muszą udać się do sklepów. Chłopcy byli rozczarowani i zawiedzeni. Przy ostatnich drzewach wiśni, na samym końcu sadu, w miejscu gdzie robotników już nie było, chłopcy jednak chcieli zdobyć te pyszne owoce. Szukali po drzewach, ale nie znaleźli żadnych, które mogliby zerwać. Wszystkie były za wysoko. W końcu chłopcy zdecydowali, że muszą wrócić do domu, w tym właśnie momencie usłyszeli jak z drzewa coś się zrywa, a zaraz koło nich latały już dwie wiśnie. Szczęśliwi zabrali je, zjedli i skierowali się w stronę swoich domów. Po powrocie do domu Thom był tak podekscytowany, że opowiedział całą historię rodzicom. Po opowiedzeniu całego zajścia, matka powiedziała, że bardzo się cieszy, z powodu ukazaniu mocy, Tom oczywiście nie wiedział o co chodzi więc zaczął dopytywać. Więc mama zaczęła mu opowiadać historię o czarodziejach, liście, który przyjdzie do niego w wieku 11 lat oraz, że będą musieli udać się na specjalną ulicę gdzie kupią wszystko potrzebne chłopakowi do szkoły. Dla Toma to było coś co jeszcze bardziej go zachwycało. Bardzo się cieszył, że był czarodziejem. Następnego dnia spotkał się ze swoim przyjacielem, któremu wszystko opowiedział. Bardzo zasmuciła go wiadomość, że to tylko on jest czarodziejem. Po kolejnym spędzonym dniu razem, Thom poprosił mamę o to by opowiedziała mu coś o szkole. Dowiedział się, że 1 września muszą dostać się na specjalny peron, a tam będzie czekać na niego podróż pociągiem do szkoły. Nie był z tego zadowolony, ponieważ musiał wtedy rozstać się ze swoim przyjacielem. Jednak chęć rozwijania się była u niego ważniejsza i bardzo mu się to podobało. Dzień za dniem mijał, miesiąc za miesiącem, a także rok za rokiem. W końcu nadeszły 11. urodziny Thomasa. Cieszył się ze wszystkich prezentów, jednak czekał na ten jedyny list. Wszyscy się świetnie bawili, ale Tom oczekiwał listu, cały czas siedząc przed oknem, albo drzwiami, gdzie w każdym momencie mogł wpaść przez szparkę na listy, jego list. List z Hogwartu nie zdążył przyjść za nim skończyła się impreza. Kiedy mugole opuścili mieszkanie Russo, na horyzoncie pokazała się sowa. Mama szybko otworzyła okno, żeby mogła wlecieć oraz zawołała Thoma. On przybiegł bardzo szybko, zabrał list i nie skupił się już na niczym innym jak tylko i wyłącznie na liście. Z treści wynikało, że dostał się do Hogwartu, były zapisane podręczniki jakich potrzebuje, oraz wszelkich innych akcesorii, które pomogą mu w nauce. Było już późno więc mama stwierdziła, że już jutro pojadą po wszelkie zakupy i pokaże synowi to, o czym opowiadała mu tak wiele opowieści. Na ulicy pokątnej kupilii wszystkie książki do nauki, kociołek, nowe szaty oraz najważniejsze różdżkę. Po powrocie do domu Thom schował to wszystko do szafy którą miał w pokoju i wyczekiwał końca wakacji. Ostatniego dnia wakacjii, poranek. Mama zapukała do niego do pokoju, budząc go przy okazji. Powiedziała, że to dziś. Chłopiec zerwał się z łóżka, spakował, ubrał i zszedł na dół, żeby zjeść śniadanie. Po śniadaniu nie mógł zapomnieć o swoim przyjacielu, więc pobiegł jak naszybciej do niego, żeby się pożegnać. Obydwoje nie mogli w to uwierzyć, jednak wszystko było już ustalone, że Tom pojedzie. Wrócił do domu, zabrał wszystkie rzeczy z góry, i zszedł z tym wszystkim na dół. Pożegnał się z ojcem, bo uznał, że nie zna się na tym i lepiej jeśli zostanie w domu. Wraz z matką, pozabierali wszystkie przedmioty i ruszyli do Londynu. Po dotarciu na King Cross, mama zaprowadziła chłopaka w miejsce gdzie musi wbiec. Złapała go za rękę i ruszyli razem. Udało się ! Thomas nie mógł uwierzyć, że jest już na peronie 9 i 3/4. Było dokładnie tak samo jak w opowieściach mamy. Thom nie mógł czekać, pożegnał się z mamą, wziął swoje rzeczy i wpakował się do pociągu, do pustego przedziału. I tak właśnie zaczęła się jego historia z magią.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Cześć, jestem Thomas Russo, a ty ?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Tak wiem, byłem przy nim 2 razy.)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
Dziękuję! *Odbiera zupę i kieruje się do stolika*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Z YT
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
![[Obrazek: 58FGqR8.png]](https://i.imgur.com/58FGqR8.png)