Imię i nazwisko:
Donovan Yrell
Data i miejsce urodzenia:
8 stycznia **32 haplowych lat temu**
Szkocja
Status krwi:
100%
Historia postaci:
Donovan przyszedł na świat 8 stycznia, równo 32 lata temu. Urodził się on w Szkocji w willi Yrellów. A dokładniej mówiąc w Inverness. Mieszkał on tam wraz ze swoją wysoko urodzoną rodziną. Wysoko, gdyż jego przodek zdobył tytuł szlachecki. Donovan był młodszym z rodzeństwa. Miał on brata, Devona. Jego rodzicami byli Samantha, oraz Timerin Yrellowie. Jako dziecko Donovan był bardziej rozpieszczany przez rodziców. Praktycznie nic nie musiał robić, a i zajęcia mu nie brakowało. Widoczne było, że ojciec kocha bardziej Donovana, niż jego brata. Jako dziecko Donovan był dość chorowity. Grypy, przeziębienia i inne mugolskie choroby. Rodzice od początku wiedzieli, że Donovan będzie czarodziejem, więc ten już za młody był uczony podstaw świata magii. A i magia w nim ukazała się dość wcześnie, bo w wieku około 7 lat. Wtedy to podczas jednej kłótni zbił kilka szklanek, które stały na stole obok niego. Rodzice nie wiedzieli wtedy, czy mają być na niego wściekli, czy się cieszyć. Niedługo po tym udał się on wraz z ojcem na Pokątną gdzie zakupił swoją różdżkę, oraz wszystko, co będzie mu potrzebne. Przy kupnie różdżki od razu wywnioskowali, że chłopiec będzie miał talent do magii defensywnej. Chłopiec w wieku lat około 9 wyjechał do rodziny do Bułarii. W wieku 11 lat przybył do niego list nie z Hogwartu, a właśnie z Durmastrangu. Nauka w Durmstrangu była głównym powodem przeprowadzki do Bułarii.
Po przybyciu do Durmstrangu Donovan był wniebowzięty. Szkoła wyglądała lepiej niż sobie wyobrażał. Nawet jego brat nie przedstawiał jej tak wspaniałej. Pierwsze lata nauki Donovana poszły gładko. Nauczyciele zauważyli w nim talent do magii defensywnej. Jednak chłopiec znacznie bardziej zainteresował się lataniem na miotle. Miał do tego smykałkę i marzenia z tym powiązane. Chciał być najsłynniejszym graczem Quidditcha. W 2 klasie był on świadkiem, jak jego brat przypadkowo zabił swoją dziewczynę. Widział, jak ten się po tym wszystkim załamał. W późniejszych latach nauki dopiero zaczął rozumieć i doceniać swój talent do magii defensywnej. Z wiekiem zaczął również interesować się Czarną Magią, jednak nigdy się w tym nie babrał. Poznawał tylko jej teorie.
Jednak chłopiec nigdy nie był skory do nauki. Uczył się tylko tyle ile musiał, aby przejść. Nie potrzebował wiedzy w żadnej z dziedzin, wystarczało mu jego latanie. Jego rodzice w ciągu wakacji zawsze zachęcali go do nauki. W końcu ten uległ i dla własnego spokoju zaczął się zajmować magią defensywną. Jego dużą uwagę zwróciły głównie bariery. Wtedy to zadecydował iż zacznie się uczyć w tym kierunku. Dobrze wykorzystywał swój potencjał co do tej dziedziny. W pewnym okresie czasu nawet było mu proponowane zostanie Uczniem Aurora. Donovan nie przyjął propozycji. Mimo talentu skupiał się on na zostaniu graczem Quidditcha. W związku z tym zaczął on grać w szkolnym klubie. Lubił to i dobrze mu to szło. Był najlepszym z zawodników. Jego ulubioną i główną pozycją był ścigający. Jako iż był tak dobry, znalazło się też jego parę adoratorek. Jednak nigdy Donovana nie łączyło z żadną z nią nic więcej niż tylko fakt, że je znał z imienia.
Końcowe egzaminy mimo fatalnych ocen poszły mu lepiej, niż te przy wcześniejszych latach nauki, dlatego też nie było problemu z zaliczeniem.
Po ukończeniu szkoły Donovan miał plany wyruszyć na uniwersytet i szkolić się w magii defensywnej. Tak też zrobił. Na uniwersytecie czuł się jak ktoś inny. Mimo rzeczywistego talentu do magii defensywnej, oraz niemałego zainteresowania barierologią, czuł, że to nie to. Wielokrotnie myślał, aby porzucić szkołę i jak najszybciej wrócił do ukochanego Quidditcha.
Po ukończeniu nauki w uniwersytecie w Moskwie na kierunku Barierologii wrócił on do rodziny w Bułgarii. Zaczął on jak najszybciej pogrywać w klubach Quidditcha. Lubił to, a i był w tym dobry. W międzyczasie zmarli jego rodzice. Wtedy to znienawidził Devona, który nie dość iż nie zjawił się na pogrzebie rodziców, to jeszcze przejął on po nich cały spadek. Jednak ojciec Donovana został wśród „żywych” jako duch. Mężczyzna zadecydował, że nie powie o tym bratu. Często rozmawiał ze zmarłym ojcem. Dowiedział się o niego o spisku, który spowodował jego śmierć. W wieku lat około 28 zaczął on grać w reprezentacji Szkocji w Quidditchu. Wraz z innymi znakomitymi zawodnikami tworzyli drużyne nie do pokonania. Jednak zakończył tą robotę, gdy zarobił wystarczająco pieniędzy, by nie musieć się za bardzo przemęczać. Wtedy to za namową swojego brata, wyruszył on do Wielkiej Brytanii, gdzie zamieszkał w Hogsmeade.
Wygląd postaci:
Donovan ma dość specyficzny wygląd. Po nawet najmniej dokładnym opisie, łatwo jest go rozpoznać w gronie innych ludzi. Jest on osobą wzrostu średniego, nie wyróżniającego się w aż takim stopniu. Jednak jest on dość tęgi. Zauważalnie tęgi i szeroki w barkach. Jego ramiona, jak i nogi są grube i potężne. To jedna z jego najbardziej rozpoznawalnych cech. Wraz z nie za dużym wzrostem tworzy to bardzo charakterystyczną kombinacje. Ma on ciemniejszą karnacje, co dobrze komponuje się z jego brązowymi włosami. Jego włosy są krótkie, trochę dłuższe przy grzywce i tyłu głowy, które to zazwyczaj plecie w kucyk. Do tego ma on bardzo gęstą, puszystą brodę, oraz wąs w oczywiście tym samym kolorze. Jeśli już mówimy o jego twarzy, to Donovan ma dość twarde rysy twarzy. Jego twarz jest wręcz kwadratowa, mimo że dzięki brodzie nie widać tego w aż takim stopniu. Na tej kwadratowej twarzy kryją się jego duże, niebieskie oczy. Jest to dość blady niebieski. Źle mu z tych oczu patrzy. Jego wzrok jest zimny i dość nieprzyjemny, jednak całkowita mimika twarzy jest bardzo ciepła. Tworzy to dość ciekawą całość. Na twarzy Donovana w okolicy małego, zadartego nosa, znajdują się okazjonalne piegi. Idąc w dół, usta mężczyzny są dość szerokie, jednak broda i wąs zakrywają jego usta w dużym stopniu, przez co jego usta są ledwo co zauważalne. Mimo rozmiaru. Donovan ubiera się tradycyjnie, jak przystało na prawowitego czarodzieja. Zazwyczaj jest to czarny ubiór, czy garnitur wraz z czarną, bądź ciemnozieloną peleryną. Okazjonalnie zamiast peleryn zakłada płaszcze. Nigdzie nie rusza się bez swojej ukochanej laski z głową niedźwiedzia na rączce.
Cechy charakteru:
Charakter Donovana z biegiem czasu nie ubiegł praktycznie żadnej zmianie. Jego pogląd na świat, oraz zachowanie nie zmieniło się od najmłodszych lat. Jednak wielkim błędem byłoby nazwanie Donovana „dużym dzieckiem”. Mężczyzna od najmłodszych lat był niezmiernie poważny. Nadal taki jest. Nie ma on poczucia humoru, a wiele żartów często bierze na serio. Jednak bardzo dobrze potrafi wyczuć ironie. Donovan jest osobą szorstką i na pierwszy rzut oka nieprzyjemną i chamską. Jednak jego prawdziwa natura okazuje się dopiero, gdy z kimś się naprawdę dobrze zaprzyjaźni. A zaprzyjaźnić się mu z kimś nie jest łatwo, patrząc na okazywany przez niego charakter. Chociaż Donovanowi to w pełni pasuje. Zawsze był samotnikiem i nie lubił przebywać z innymi ludźmi, a jego szorstka osłona tylko mu przy tym pomaga. Ma w ten sposób pewność, że nikt nie będzie nawet próbował z nim rozmawiać, a wtedy ten będzie miał większość czasu dla siebie. Mimo to Donovan potrafi okazać troskę, oraz jest skory do empatii. Nawet jeśli ma kompletnie w rzyci to, co czuje druga osoba, będzie się starał chociaż udawać, że go to jakkolwiek obchodzi. Wraz z tym mężczyzna potrafi pomóc komuś w potrzebie, jednak nigdy nie poświęciłby się za drugą osobę. Uważa swoje dobro za ważniejsze niż dobro cudze. Nie zmienia to jednak tego iż potrafi on związać z kimś taką więź emocjonalną, że rzuciłby się za kimś w ogień. Ale tylko w przenośni. Nigdy by się nie poświęcił, jak już mówiłem. Donovan zawsze robi wszystko od niechcenia. Choćby od tego, co zrobi, zależała przyszłość świata, to mimo to by się tym nie przejął i zrobiłby to byle jak, aby tylko było. Rzadko kiedy kończy wybrane wcześniej cele, oraz nie często wywiązuje się z obietnic. Często myśli on tylko o sobie, przez co w przypadku zapłacenia mu, zrobiłby bardzo dużo. Jednak ma jakieś granice. Jego rodzina jest dla niego najważniejsza ze wszystkiego co ma. Zawsze stanął by w ich obronie. Może nie w obronie każdego członka... Donovan nigdy nie pozwoli obrazić siebie, ani nikogo mu bliskiego.
Wyniki z OWuTeM-ów:
Astronomia – O
Eliksiry – N
Historia Magii – T
Językoznawstwo – T
Latanie – Z
Numerologia – O
Opieka Nad Magicznymi Stworzeniami – O
Obrona Przed Czarną Magią – Z
Smokologia – T
Starożytne Runy – T
Transmutacja – O
Wróżbiastwo – T
Zaklęcia i Uroki – N
Zielarstwo – N
________________________________________
Skąd dowiedziałeś się o serwerze?
(OMG, Kolejne) MK
Co to jest IC i jak je zapisujemy?
IC jest to cały świat wewnątrz gry. Jest to cały świat, oraz „życie” naszej postaci. Zapisujemy je na trzy sposoby, a mianowicie:
Mowa postaci – To co mówi nasza postać zapisujemy normalnie na chatcie np. [b]Witam[/b]
Czynności wykonywane przez postać – Czyli wszystko to, co robi nasza postać. Zapisujemy to w jednej gwiazdce np. [b]*Uklęknął , po czym skierował swój wzrok na buty. Następnie złapał za sznurówki, które zawiązał; wyprostował się i poszedł dalej*[/b]
Otoczenie postaci – Czyli to, co ją otacza, zapisujemy to w dwóch gwiazdkach, czyli np. [b]**Można usłyszeć głośny huk dobiegający z pokoju obok**[/b]
Co to jest OOC i jak je zapisujemy?
Jest to wszystko to, co robimy my, jako gracze. Jest to świat poza growy. Zapisujemy go w nawiasach, np. [b](Elo, wbijasz za godzinę na basen?)[/b]
Napisz akcję, w której twoja postać porządkuje strych w swoim domu i napotyka się na pamiątkę z czasów szkolnych.
*Otworzył drzwi do strychu, po czym rozejrzał się po pomieszczeniu. Zakaszlał kilkukrotnie pod wpływem kurzu.*
Eh... trzeba tu w końcu posprzątać
*wycelował swoją różdżką w okno, po czym wykonał nią odpowiedni ruch, a wszystkie okna od strychu pootwierały się*
*podszedł do sterty pudeł. Zakaszlał ponownie pod wpływem kurzu*
*przykucnął przy pudłach, po czym pootwierał je. Kusz, który ulotnił się z pudeł spowodował, że Donovan ponownie zakaszlał*
*podszedł do drzwi wejściowych strychu, po czym machnął różdżką stronę okna. Wymamrotał coś pod nosem*
**Z jego różdżki wystrzelił powiew wiatru, który wyrzucił większość kurzu przez okno**
*ponownie podszedł do pudeł przy których przykucnął. Zaczął je kolejno przeszukiwać*
*jego uwagę zwrócił medalik, który to wyciągnął z pudła*
Oh, pamiętam go. Jennifer go kiedyś dla mnie zrobiła. Heh, stare czasy
*wstał w międzyczasie nogą przesuwając pudło gdzieś na bok*
*wyszedł ze strychu, po czym udał się do swojej sypialni. Zatrzymał się jednak w wejściu i rozejrzał się dokładnie po całym pomieszczeniu*
*Następnie podszedł do jednej z półek*
**Na półce stoi kilka ruchomych zdjęć przedstawiających jakąś rodzinę, oraz mały marmurowy pomniczek przedstawiający człowieka od piersi do czubka głowy**
*założył medalion na marmur, jak gdyby zakładał go człowiekowi*
*Przyjrzał się dokładnie medalikowi, po czym uśmiechnął się pod nosem i wyszedł*
Czy przeczytałeś regulamin? Tak
________________________________________
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
